Zakątki czasu, 2021

PRZESTRZENIE – ZAKĄTKI CZASU

Seria „Przestrzenie” jest zbiorem rysunkowych rozważań o czasie i przestrzeni. Z każdym rysunkiem wchodzę w nowe rejony, rękę prowadzą myśli, trochę emocje, przez cały czas jestem ciekawa… Wszystkiego! Może to przestrzeń do marzeń? Uwaga! Wciągają i hipnotyzują.

Wymiary rysunków: 24x24 cm, z oprawą 40x40 cm. Technika: pędzel, srebrny, biały tusz, ołówek, złoty i srebrny pisak, biała kredka, złota farba akrylowa

Zakręcony wątek czasu przyciąga wzrok i wciąga dalej jak wir tak, że nie wiemy kiedy stajemy przed nieznanym. Poruszając się, za każdym krokiem widzimy inne momenty przestrzeni, a światło wydobywając błyski złotych kół, kresek, srebrnych punktów prowadzi nasze myśli… Oswajamy ją - przestrzeń tylko dla siebie. Z tą gęstą od kresek przestrzenią za każdym razem dają sobie radę złote pasma dobrych myśli, bo to one regulują to miejsce… Będzie fajnie…

                                                                                                               Joanna Daniło

"Zakątki czasu" - obraz jest dziełem z 2021 roku I charakteryzuje się wymiarem 24x24 cm. Autorem jest Joanna Daniło.

Praca wykonana została w technikach: kredka, ołówek, technika własna, tusz, inne. Jest to narzędzie szeroko wykorzystywane w twórczości artystycznej do tworzenia szkiców przygotowawczych i samodzielnych dzieł. Jak wskazuje nazwa techniki, początkowo do produkcji ołówków wykorzystywano ołów; w czasach renesansu zastąpiono go grafitem otoczonym drewnianą obudową. Na rynku możemy spotkać ołówki o różnej grubości i twardości, informują nas o tym symbole literowe na obudowie. Ołówek pozwala nam na tworzenie precyzyjnych linii, które można uzupełnić o cieniowanie w celu nadania kompozycji waloru światłocieniowego. Technikę tą z pewnością wykorzystywano już w starożytności; najsłynniejszym artystą tworzącym rysunki przy pomocy ołówka był jednak przedstawiciel renesansu, Albrecht Dürer. Od lat 70-tych, technika własna staje się najlepszym opisem dla dzieł artystycznych z nurtu instalacji – często wykorzystuje ona bowiem oryginalne rozwiązania techniczne, sięgające nie tylko do materialnego rezerwuaru, ale również mediów. Jest to technika artystyczna, pochodząca z Chin. Współcześnie, do rysunku tuszem wykorzystuje się piórko ze stalówką. To właśnie kształt stalówki ma wpływ na grubość i intensywność kreski; ponadto artysta może wybrać kolor tuszu (firmy produkujące tusze dla artystów mają w ofercie ponad 15 kolorów). Najpowszechniejszym podłożem dla kompozycji z tuszu jest gładki, odporny na wilgoć papier. Może być on ryżowy lub pochodzić z bloku technicznego czy szkicownika. Tusz dobrze przyjmuje również kalka kreślarska, szkło oraz folia poliestrowa. Przykładami artystów, którzy w swojej twórczości wykorzystywali tusz jako medium są Albrecht Dürer, Giovanni Battista Piranesi, Annibale Carracci, Tintoretto, Vincent van Gogh czy Paul Klee.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu abstrakcja. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego.

Tematem tej pracy są abstrakcja, fantastyka. Obejmuje ona zarówno tematykę fantasy, ukazując baśniowe, nierealne postacie, przedmioty i zdarzenia, jak również fantastykę naukową, występującą często w ramach futurystycznych wizji artysty.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: biały, złoty, czarny, inne. Kolor ten stanowi uniwersalny element, który nada naszemu wnętrzu minimalistycznego charakteru. Złoty, który kojarzy się zarówno z blichtrem, przepychem, jak również z elegancją i wytwornością. W zależności od ilości złota na obrazie i rzeźbie, wprowadza grę z naturalnym światłem padającym na pracę. Czarny, który tworzy niezwykle ciekawe połączenia z ciemnymi wnętrzami, dobrze wygląda również w białych pomieszczeniach jako biegun przeciwny wobec sterylnego, jasnego pokoju.

Nastroj pracy charakteryzuje żywiołowość. Prace o dynamicznych kompozycjach, poruszające wątki związane ze skrajnymi stanami emocjonalnymi tworzą atmosferę żywiołowości.