apeiron 144 , 2018

Jego najnowszy cykl malarski  ( Apeiron ) sytuuje się pomiędzy abstrakcją ekspresyjną a płaskorzeźbą.  Artystę fascynuje dynamika oraz materia farby.  Bada granice pomiędzy przypadkiem a malarstwem świadomym. Gdzie są granice ortodoksyjnego piękna? Co możemy nazwać piękną kompozycją czy zestawem barw?  W którym miejscu kończy się nie ład, chaos, brzydota a gdzie zaczyna plastyczna kompozycja.  Przy czym nie wypiera sie piękna, jak można by sądzić, lecz szuka jego  esencji właśnie, poprzez eksplorowanie pogranicza.  Stara sie to pojęcie poszerzyć  o nowe zestawy barw oraz struktur malarskich. Bo właśnie ta struktura odgrywa ważną rolę. Franciszek Ledóchowski wydaje się dążyć do znalezienia piękna poza naszymi wyobrażeniami o nim, wydaje sie mówić, piękne jest to, co ISTNIEJE. Piękno kryje się w proporcji, ale również ( idąc za Plotynem ) piękno leży w samej formie, w samym kształcie, w samym kolorze czy strukturze. Nie wymaga dyscyplinowania go przez człowieka. Wystarczy tylko je doświadczyć nie ograniczając je estetycznymi normami. Efektem są obrazy pełne wewnętrznej energii, ruchu oraz intensywnego koloru.

"apeiron 144 " - obraz jest dziełem z 2018 roku I charakteryzuje się wymiarem 150x100 cm. Autorem jest Franciszek Ledóchowski.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akryl. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu abstrakcja. Jest to styl porzucający wszelkie podobieństwa formalne do form rzeczywistych, postulując wyrażanie za pomocą sztuki wartości abstrakcyjnych, idei, emocji, symboli.

Przewodni temat pracy to abstrakcja.

"apeiron 144 " wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: czerwony, żółty, niebieski. Barwa czerwona stanowi najlepszy sposób na ocieplenie wnętrza, w którym przebywamy. Ponadto dynamizuje i ożywia przestrzeń poza dziełem. Żółty, który często wykorzystywano w impresjonistycznych obrazach do podkreślenia elementów garderoby, nieba, kwiatów oraz zbóż. Barwa ta rozświetla kompozycję, nadając jej delikatnego charakteru. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”.

Nastroj pracy charakteryzują spokój, żywiołowość. Spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę. Żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.