OLGA - PARIS 1906, 2015
Inne
50 cm x 70 cm
- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
OLGA - PARIS 1906. Fotografia inscenizująca z wystawy artysty „Barcelona 1926”. Nawiązując do znanych fotografii, malarstwa, będącymi ikonami w historii sztuki, prowadzi on specyficzną grę z widzem działając na jego wyobraźnię. ( „Fotografia nie przedstawia tego co widzisz tylko to co sobie wyobrażasz”. - Jacek Lalak )
Technika: camera obscura, polaroid-negatyw, kopiowanie optyczne, obróbka cyfrowa.
Obraz o tytule "OLGA - PARIS 1906" to praca z 2015 roku o wymiarach 70x50 cm. Jej autorem jest Jacek Lalak.
Praca wykonana została w technice grafika cyfrowa. Jest to technika polegająca na wykorzystywaniu cyfrowych programów graficznych do tworzenia dzieł sztuki. Jako autonomiczny nurt w sztuce, pojawiła się w ostatniej ćwierci XX wieku. Wymaga ona znajomości odpowiednich technik cyfrowych i umiejętności. Wartość dzieła gwarantuje limitowanie liczby wydruków, odręczny podpis autora na każdej z nich, wysoka jakość papieru oraz pigmentów. Prace należy przechowywać z dala od wilgoci oraz światła słonecznego. Artystami, którzy tworzyli dzieła za pomocą grafiki cyfrowej to Zdzisław Beksiński, Natalia Romaniuk czy trio Obvious Art.
Artysta wykonał obraz w stylu realizm. Realizm to kierunek zakładający jak najwierniejsze odzwierciedlenie rzeczywistości widzialnej, wiernie podążający za grecką zasadą mimesis (naśladownictwa natury).
Tematem tej pracy jest portret. Jest to jeden z najtrudniejszych tematów plastycznych, wymagających nie tylko umiejętności artystycznych, ale w przypadku jego niefiguratywnego wydania - wiedzy psychologicznej i dużej wrażliwości w stosunku do modela.
Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor czarny. Na czarnej barwie swoje kompozycje artystyczne opierali zarówno dawni mistrzowie holenderscy czy twórcy nokturnów, jak i artyści konceptualni oraz przedstawiciele minimalizmu.
Nastroj pracy charakteryzuje melancholia, która była szczególnie popularna w malarstwie końca XIX wieku, kiedy nasiliły się tendencje dekadenckie oraz katastroficzne.