Córki Lota, 2025

Córki Lota - Po tym, jak Wszechmogący wydał wyrok na ich miasto i rękoma dwóch bezimiennych aniołów puścił je z dymem, ocalały tylko one – dwie córki – i ich ojciec. Życie darowano jedynie rodzinie Lota, pod jednym warunkiem: nie wolno było obejrzeć się za siebie. Żona Lota nie zdołała dochować zakazu. Została po niej bryła soli – niema, stojąca na drodze, krusząca się w palcach na drobne kryształki. Czy był to dla Lota cios? Z pewnością zmieniło to jego życie. Pozostał sam w nowym „domu Bożym”, w którym oprócz niego były już tylko dwie młode kobiety – jego córki. I jak to w mitach bywa, to właśnie one podstępem wypełniły dalszy los. Bo przecież – jak głosi przysłowie – „gdy nie ma kota…” Dwie jaskrawe strzałki sugerują możliwość przewinięcia obrazu w przód lub w tył. Czy można więc dowiedzieć się, co było przed i co wydarzyło się później – i jak było naprawdę? 

Obraz o tytule "Córki Lota" to praca z 2025 roku o wymiarach 50x60 cm. Jej autorem jest Marcin Wilk.

Dzieło zostało wykonane w technice olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu figuratywne. Figuratywizm był dominującym typem kompozycji od starożytności aż do wieku dziewiętnastego, kiedy zaczęły pojawiać się nowe artystyczne tendencje zmierzające do coraz większej subiektywizacji wizji artystycznej na płótnie i w rzeźbie.

Przewodni temat pracy to człowiek. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor inne.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako inne.