Salvator Mundi (łac. „Zbawiciel Świata”)_WERSJA DRUGA, 2019

Salvator Mundi (łac. „Zbawiciel Świata”)_WERSJA DRUGA

"Salvator Mundi (łac. „Zbawiciel Świata”)_WERSJA DRUGA" to obraz o wymiarach 21x30 cm z 2019 roku. Autorem pracy jest REMIGIUSZ DOBROWOLSKI.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: akwarela, bejca. Jest to rodzaj farby wodnej, szczególnie popularnej w Europie w wieku XVIII oraz XIX-tym w warunkach plenerowych, choć technika akwarelowa znana była w antycznym Egipcie, zaś w Europie funkcjonowała od XV wieku. Farby akwarelowe cechują się dość mocnym rozcieńczeniem barwnych pigmentów w wodzie, przez co wizualny efekt kompozycji można porównać do półprzezroczystych, delikatnych plam. Farby akwarelowe wymagają specjalnego podłoża, którym jest najczęściej papier dobrze wchłaniający wodę. Przed przystąpieniem do malowania, papier należy odpowiednio przygotować, mocząc go wodą a następnie pozostawiając do wyschnięcia, przez co zyska on odpowiednie naprężenie i nie będzie marszczył się pod wpływem wilgoci. W technice akwarelowej nie używa się białego pigmentu; zamiast tego wykorzystuje się barwę kartki papieru przebijającą spod delikatnych kolorów. Akwarelami posługiwali się Thomas Gainsborough, Eugène Delacroix, J. M. W. Turner oraz Julian Fałat.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże papier akwarelowy.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: figuratywne, ekspresjonizm. Przykładami prac figuratywnymi są prace Petera Paula Rubensa, Diego Velazqueza, Jana Vermeera czy Jana Matejki. Obrazy ekspresjonistyczne cechuje duża emocjonalność i subiektywizm. Kierunek ten inspirował się również psychoanalizą oraz pierwszymi badaniami nad snem.

Przewodnie tematy pracy to: portret, architektura. Portret, który tworzono już się w antyku jako formę upamiętnienia wizerunku przodków (w rzeźbie i malarstwie, np. Na portretach z Fajum). Po długim czasie, jako samodzielna forma dotycząca indywidualnych osób świeckich, pojawił się dopiero w okresie quattrocenta na ziemiach włoskich. Architektura ukazuje zwykle krajobraz miejski, skupiając się na malarskim odzwierciedleniu tektoniki budynków.

"Salvator Mundi (łac. „Zbawiciel Świata”)_WERSJA DRUGA" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: fioletowy, brązowy. Fioletowy, który jest bez wątpienia bardziej dojrzałym wydaniem różu, dobrze wyglądającym w połączeniu z białym, szarym, beżowym oraz kremowym wnętrzem. Kolor brązowy ma duży potencjał związany z wystrojem wnętrz, ponieważ nadaje przestrzeni naturalnego charakteru.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako żywiołowość, pasja. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka.