Piękniejszy i czuły na smutki świat Katarzyny Słowiańskiej-Kucz

Alicja Stasiak, 26 October 2021

Dzień przed otwarciem wystawy „Od baśni do baśni” w Art in House do galerii przychodzą klienci domu aukcyjnego. Zaglądają do katalogów aukcyjnych, pytają o artystów, rozglądają się po biurze wypełnionym obrazami i wreszcie ich wzrok wędruje w przestrzeni wystawy, gdzie trwa montaż prac dwóch artystek. Jedną z nich jest Katarzyna Słowiańska-Kucz. Natychmiast sprzedajemy jej trzy obrazy, a kolejne dwa zostają zarezerwowane. A przecież jeszcze nawet nie otworzyliśmy wystawy!

 

Katarzyna Słowiańska-Kucz, Jasne wody, 2018 r.

 

Katarzyna Słowiańska-Kucz sama nie lubi określać siebie artystką. Po prostu twierdzi, że lubi malować. Robi to od zawsze i będzie to robić już zawsze. Dlaczego? Odpowiada krótko: bo sprawia jej to satysfakcję. Artystka jest niezwykle konkretna, precyzyjna i zwięzła w swoich wypowiedziach. Nic w tym dziwnego: bardziej niż rozmowę o swojej twórczości woli tworzyć. Całe dnie spędza wśród obrazów, bezustannie rysuje, maluje, poprawia, ulepsza. Nie lubi rozstawać się ze swoimi pracami, choć przyznaje, że czasem potrzebuje nabrać do nich dystansu. Niektóre obrazy powstają latami, inne w kilka miesięcy. Bez wątpienia każdy z nich zabiera nas w wyjątkowy świat wymyślony przez artystkę. To kraina czarujących, małych stworzeń, świat piękniejszy i czuły na malutkie smutki. – mówi Słowiańska-Kucz.

 

Katarzyna Słowiańska-Kucz, Magnolie, 2018 r.

 

Malarze, którzy mnie inspirują to Tadeusz Makowski, Hans Memling i Jan van Eyck. Chyba najbardziej oni. Wybieram ich sposób patrzenia na świat, bo mam po części podobne patrzenie. I uczę się od nich cały czas. Rozszerzają moje spojrzenie albo wręcz pokazują coś czego wcześniej nie widziałam. Przez obcowanie z nimi następuje coś w rodzaju samowychowania. To jest ten świat, którego szukam, którego szukają oczy mojego serca. I niezmiennie natura jest inspiracją, a właściwie nie niezmiennie tylko coraz bardziej – z jej nieograniczoną fantazją i pięknem form. Malowanie jest resztą, cichym siedzeniem w domu z pędzelkiem w ręce i żmudnym odnajdywaniem swojego świata na płótnie. Malowanie jest codziennością. – dodaje Katarzyna Słowiańska-Kucz.

 

Katarzyna Słowiańska-Kucz, Nie bój się, 2019 r.

 

Artystka interesowała się rzeźbą, ale myśl o tworzeniu w tej technice szybko zniknęła, kiedy zdała sobie sprawę, że tylko z farbami i pędzlami w ręku może przemierzać świat. Na przestrzeni lat wybór okazał się słuszny. Zainteresowanie pracami Słowiańskiej-Kucz non stop wzrasta, a ona sama niechętnie oddaje swoje „skarby”. Pytam jej, czy spodziewała się takiego sukcesu, a ona mi na to odpowiada również pytaniem, zupełnie bagatelizując “sukces”, o którym mowa: „A jak się nic nie sprzeda? To trochę straszne! A jak się sprzeda? Zostanę sama, bez obrazów, a taka wizja przyszłości boli. Suma summarum wygląda to dosyć śmiesznie.”

Tymczasem na najbliższych aukcjach w Art in House – 19 listopada i 3 grudnia 2021 roku – po raz kolejny będzie można licytować prace Katarzyny Słowiańskiej-Kucz. Katalogi aukcyjne dostępne są online i w naszym domu aukcyjnym Art in House, Aleje Jerozolimskie 107. 

 

Katarzyna Słowiańska-Kucz, Zwierzęta w moim ogrodzie, 2019 r.