Z serii "Wyemancypowana", 2013

Praca prezentowana i katalogowana na Międzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu

"Z serii "Wyemancypowana"" - obraz jest dziełem z 2013 roku I charakteryzuje się wymiarem 70x100 cm. Autorem jest Elżbieta Grzybek.

Praca wykonana została w technice pastel. Jest to technika szczególnie popularna w wieku XVII oraz XIX-tym, posiadająca właściwości medium zarówno malarskiego, jak i rysunkowego. Pastele to kolorowe sztyfty występujące pod postacią mokrą, suchą, olejną, wodną, kredową czy ołówkową. Najczęściej wybieranym podłożem do kompozycji wykonywanych pastelami jest papier, pergamin, płótno i karton. Z uwagi na osypywanie się pasteli z powierzchni podobrazia, obraz należy zabezpieczyć fiksatywą. Wśród twórców wykorzystujących technikę pastelową w swoim warsztacie artystycznym byli portreciści Jean-Étienne Liotard, Rosalba Carriera oraz caravaggionista Maurice Quentin de La Tour. Nowy potencjał pasteli jako techniki szybkiej i łatwo dostępnej odkryli w kolejnym stuleciu impresjoniści i przedstawiciele szkoły z Barbizon. Polscy twórcy pasteli to z kolei Leon Wyczółkowski, Witkacy oraz Stanisław Wyspiański.

Podłożem tej pracy jest tektura. Materiał papierniczy o największej gramaturze (ma do 4 mm grubości lub więcej). Powstaje poprzez sklejenie kilku warstw masy papierniczej. Wyróżniamy tekturę litą oraz falistą. Do produkcji tektury wykorzystuje się grube włókna ścieru drzewnego, szmaty oraz makulaturę. Tektura jest niekiedy wykorzystywana jako podobrazie lub materiał rzeźbiarski.

Artysta wykonał obraz w stylu abstrakcja. Najbardziej znanymi twórcami kompozycji abstrakcyjnych byli Piet Mondrian, Jackson Pollock, Paul Klee, Kazimierz Malewicz, Lucio Fontana.

Tematyka pracy to abstrakcja.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor wielokolorowy. Prace o mieszanej kolorystyce są najlepszym sposobem na wprowadzenie szalonego akcentu do białych, minimalistycznych przestrzeni mieszkalnych i biurowych.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako niepokój. Atmosferę niepokoju kreują tematy psychodeliczne, osadzone w ciemnej kolorystyce. Dobitnym przykładem niepokojących obrazów są surrealistyczne kompozycje Zdzisława Beksińskiego.