Iluminacja II, 2018

Iluminacja II

Rzeźba o tytule "Iluminacja II" to praca z 2018 roku o wymiarach 37x126 cm. Jej autorem jest Jolanta Herma -Pasińska.

Dzieło zostało wykonane w technice ceramika. Jest to technika, która polega na zmieszaniu ze sobą gliny, kwarcu, kaolinu i tlenków pierwiastków, uformowaniu dowolnego kształtu a następnie wypaleniu go w wysokiej temperaturze w specjalnym piecu. Ceramika znana jest ludzkości od czasów paleolitu, o czym świadczą odkrycia archeologiczne. Najszlachetniejszym rodzajem ceramiki była chińska porcelana, która pojawiła się tam w VII wieku, zaś w Europie receptura ta pozostawała zagadką aż do XVIII wieku. Wcześniejsze europejskie próby ceramiczne skutkowały wynalezieniem fajansu, z którego słynęły holenderskie manufaktury. Polskimi wytwórniami ceramicznymi są Ćmielów, Włocławek, Bolesławiec, Wałbrzych, Łubań. Ceramika posiada szerokie zastosowanie: wyrabia się z niej zastawy stołowe, lichtarze, świeczniki, wazony, kafle ścienne i piecowe, reliefy i rzeźby. Artystami tworzącymi w tej technice byli Alina Szapocznikow, Igor Mitoraj, Bolesław Biegas, Stanisław Sikora.

Podłożem tej pracy jest ceramika. Jest to jedna z najstarszych metod artystycznych w historii ludzkiej cywilizacji, znana już w paleolicie. Polega ona na stworzeniu masy z gliny, kwarcu, kaolinitu, tlenków różnych pierwiastków oraz innych składników w celu ulepienia specyficznego kształtu, który następnie zostaje wypalony w wysokiej temperaturze. W zależności od preferencji artysty, ceramika może być malowana oraz szkliwiona (wymaga to wielokrotnego wypalania w piecu). Specyficznym rodzajem ceramiki o białym kolorze i delikatnej, przezroczystej strukturze była porcelana, której receptura pozostawała tajemnicą w Europie aż do XVIII wieku (w Chinach znana od VII wieku). Innym, mniej szlachetnym rodzajem ceramiki jest fajans, który w swym składzie zawiera nieoczyszczony kaolin. Najpopularniejszym zagłębiem fajansowym w Europie było Delft. Z ceramiki powstają rzeźby, obrazy, zastawy stołowe, naczynia, wazony, świeczniki, kafle piecowe, kafle ścienne, talerze dekoracyjne. Wśród polskich zakładów ceramicznych warto wymienić manufaktury we Włocławku, Bolesławcu, Ćmielowie, Łubanie, Wałbrzychu. W przypadku rzeźby, ceramiczne struktury tworzyli Alina Szapocznikow, Stanisław Sikora, Katarzyna Kozyra oraz Igor Mitoraj.

Artysta wykonał rzeźbę w stylu abstrakcja. Abstrakcja to styl odrzucający odzwierciedlenie rzeczywistości I w zamian przekazanie jej w postaci abstrakcyjnych pojęć i idei, miedzy innymi przy pomocy kolorów, kształtów I linii.

Przewodni temat pracy to abstrakcja.

Autor rzeźby wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor beż, który nadaje lekkości i sprawia, że kompozycja zyskuje efemeryczne oblicze.

Klimat rzeźby opisać mozna jako spokój. Kompozycje pełne spokoju są pozbawione efektu ruchu i dominuje w nich ohraniczona paleta barw.