Ta cisza - Przestrzenie Wewnętrzne, 2020
- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
Ta cisza - Przestrzenie Wewnętrzne
"Ta cisza - Przestrzenie Wewnętrzne" to obraz o wymiarach 100x70 cm z 2020 roku. Autorem pracy jest Katarzyna Wołodkiewicz-Przyborowska.
Dzieło zostało wykonane w technice akryl. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika.
Autor pracy wykorzystał jako podłoże karton. Jest to rodzaj wyrobu papierniczego, które posiada określoną gramaturę, zazwyczaj wahającą się między 160 g/m² a 315 g/m². W przypadku przemysłu poligraficznego, wyroby kartonowe są z reguły grubsze, zaś ich dane gramaturowe te obejmują zakres od 200 g/m² do 500 g/m². Kartony są wykorzystywane do produkcji książek, okładek książkowych, opakowań, pudełek, pocztówek czy teczek biurowych. W przypadku warsztatów artystycznych, karton może być medium malarskim lub rzeźbiarskim.
Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu minimalizm. Eksperymenty minimalistyczne bywają określane jako protoinstalacje ze względu na fakt, iż proponowały nowe podejście do związku przedmiotu z przestrzenią dzieła, stając się jej nierozerwalną częścią.
Przewodni temat pracy to pejzaż. Klasyczny pejzaż został porzucony przez impresjonistów i postimpresjnistów, którzy zaproponowali nowe spojrzenie na ten motyw. Stał się on wtedy mniej realistyczny, a znacznie bardziej zmodyfikowany pod kątem psychologii twórcy.
Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory szary, różowy. Dzieła w odcieniach szarości stanowią znakomity wybór dla tych, którym zależy na równomiernym rozłożeniu akcentów wizualnych w przestrzeni mieszkalnej czy biurowej.
Nastroj pracy charakteryzuje spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.
