Magdalena Abakanowicz w Rydze
Wystawa galerii sztuki jednej z ikon awangardy polskiej w Muzeum Sztuki Dekoracyjnej i Designu w Rydze jest kolejną z serii ekspozycji, które mają przybliżyć odbiorcom łotewskim polską sztukę współczesną.
Galeria sztuki: Magdalena Abakanowicz w swojej pracowni (2010)
Galeria sztuki ikony polskiej awangardy
W galerii sztuki Magdaleny Abakanowicz zobaczyć można ponad dwadzieścia dzieł artystki, dających szerokie spojrzenie na jej twórczość. Wśród nich są abakany, kompozycje figuratywne z tkanin, rzeźby – zebrane z polskich muzeów, a także pracowni artystycznej Abakanowicz.
W galerii sztuki artystki obejrzeć można także film dokumentalny o jej twórczości. Tej galerii sztuki towarzyszy również konferencja naukowa historyków sztuki.
Od obrazów malowanych po pracę z tkaniną
Artystka urodziła się w 1930 roku, zmarła w 2017 r. Jest uznawana za jedną z najbardziej znanych na świecie polskich artystek. W swojej twórczości tworzyła zarówno obrazy malowane, jak i rzeźbę, rysunek oraz kompozycje i konstrukcje z tkanin, często łącząc te techniki ze sobą.
Studiowała na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Początkowo skupiała się na monumentalnych gwaszowych obrazach malowanych przedstawiających motywy ptaków, ryb oraz wodnych roślin, tworzonych na tekturze czy obrazy malowane na lnianym płótnie. Po studiach z obrazów malowanych przerzuciła się na pracę z tkaniną. W stołecznej galerii sztuki Kordegarda zaprezentowała w 1960 roku jeden ze swoich obrazów malowanych: „Kompozycję”, lnianą tkaninę, na którą naniosła pędzlem abstrakcyjne kształty. Już wtedy krytycy zastanawiali się, czy jest to abstrakcyjne malarstwo, czy może dekoracyjna sztuka użytkowa.
Podczas szwajcarskiego Biennale Tkaniny w Lozannie w 1962 roku ze sporym sukcesem zaprezentowano „Kompozycję białych form” Magdaleny Abakanowicz – dzieło powstałe z kawałków brązowej, szarej oraz białej tkaniny wykonanej z lnu, sizalu lub wełny, o różnorodnej fakturze. Pierwszą tkaną pracą artystki, która zyskała miano „abakanu”, była tkanina przestrzenna, która otrzymała nagrodę na Biennale w São Paulo w Brazylii w 1965 roku. Wtedy też autorka niezwykłej galerii sztuki zyskała światową sławę.
Podejście Abakanowicz do tkaniny cechowała wyjątkowa innowacyjność, przełamująca w radykalny sposób tradycyjne podejście do tkaniny artystycznej. Wyswobodziła ją z funkcji dekoracyjnej i użytkowej, pokazała nowe możliwości pracy z tkaniną artystyczną i umiejscowiła ją w przestrzeni w zupełnie odmienny sposób.
Galeria sztuki artystki. „Nierozpoznani” – rzeźba Magdaleny Abakanowicz, Cytadela, Poznań.
Inspiracja: abstrakcyjne obrazy malowane i tkanina
Inspiracją Magdaleny Abakanowicz była zarówno tkanina, jak i abstrakcyjne obrazy malowane na płótnie. Łączyła różne materiały, także nietypowe: korzenie drzew, końskie włosie, metalowe druty. W charakterystyczny dla siebie sposób przekraczała granicę między rzeźbą a tkaniną, tworząc konstrukcje imponujących rozmiarów wkomponowane w otaczającą przestrzeń.
Większość jej trójwymiarowych dzieł wykonanych z tkanin powstała w latach 60. i 70. ubiegłego wieku. W latach 80. zajmowała się już przede wszystkim rzeźbą, a właściwie jedynym używanym motywem w jej galerii sztuki były charakterystyczne ludzkie postacie oraz fragmenty ciała, o których Abakanowicz mówiła, iż są jej uniwersalną opowieścią o człowieku jako takim.
Wystawa w łotewskiej galerii sztuki „W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz. Tkanina i rzeźba”
Muzeum Sztuki Dekoracyjnej i Designu, Ryga
Wystawa potrwa do 30 czerwca 2019 roku.
