ARTYSTYCZNYM KROKIEM W SPORTOWYM DUCHU. WYSTAWA W CENTRUM OLIMPIJSKIM
Przestrzeń Centrum Olimpijskiego cechuje aura sportowego ducha i wspólnoty. Co wy na to, aby do tego duetu dodać jeszcze nieco artystycznego wyrazu? Dwa razy nie trzeba nam powtarzać. Pędzimy na fali malarskich pędzli i rzeźbiarskich dłut, aby otworzyć pierwszą wystawę w Centrum Olimpijskim! Od 25 lipca do 25 sierpnia w Galerii (-1) w siedzibie Polskiego Komitetu Olimpijskiego prezentowane będą obrazy Bożeny Sieczyńskiej i Adama Wątora oraz rzeźby Krzysztofa Pawłowskiego. Niezależnie od tego, czy jesteście miłośnikami sportu, sztuki, czy po prostu chcecie spędzić miły czas w otoczeniu piękna, wizyta na wystawie z pewnością okaże się inspirująca. Zapraszamy codziennie w godz. 9.00 – 20.00.
Wybrane obrazy Bożeny Sieczyńskiej
Malarstwo Bożeny Sieczyńskiej jest zaproszeniem do subtelnego odkrywania symboliki minimalistycznych scen oszczędnych w kolory i detale. Zaintrygowana kobiecym pięknem artystka zajęła się malarstwem sztalugowym. Eksplorowany w twórczości Sieczyńskiej motyw kobiety nie opuszcza jej kompozycji i ujmowany jest w różnorodny sposób. Artystka dużą uwagę poświęca emocjom. Swoje kolejne cykle tytułuje: „Spokój”, „Radość”, „Szczęście”. Obrazy łączy ograniczona do podstawowych tonów kolorystyka, której charakteru nadają białe lub czarne przetarcia. Przez eliminację zbędnych elementów artystka dąży do osiągnięcia czystości i harmonii. Malarstwo Bożeny Sieczyńskiej klasyfikowane jako figuratywne odsłania przed widzami odrębne i swoiste światy warsztatowych i wizualnych jakości, kształtowania narracji, a także rozumienia uniwersalizmu języka sztuki. Artystka stopniowo wprowadza elementy abstrakcyjne do swoich kompozycji: deformuje postaci, redukuje detale. Przez te zmiany prace Bożeny Sieczyńskiej mają bardziej ekspresyjny i subiektywny wydźwięk.
Wybrane obrazy Adama Wątora
Adam Wątor studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Włodzimierza Kunza. Zajmuje się malarstwem akrylowym i olejnym. Artysta w swoich pracach podejmuje klasyczny temat kobiecego aktu, ujmując go w zupełnie nową i współczesną formę. Jego malarstwu blisko jest do rysunku, a postaci, które tworzy lawirują na granicy realizmu i abstrakcji. Inspiracją dla twórczości artysty jest człowiek i emocje wyrażone poprzez ciało. Adam Wątor często świadomie rezygnuje z przedstawienia twarzy swoich modelek, gdyż uważa dłonie za idealny nośnik emocji. Zdaniem autora, splecione bądź założone ręce oddają mocniejszy, a zarazem subtelniejszy przekaz niż emocje wyrażane poprzez mimikę. Malarstwo kobiecej sylwetki staje się u Adama Wątora nie tylko odbiciem zewnętrznej formy ciała, ale również narzędziem do wyrażania głębszych myśli, uczuć i idei.
Wybrane rzeźby Krzysztofa Pawłowskiego
Krzysztof Pawłowski zajmuje się rzeźbiarstwem od lat 70-tych. W 1978 roku na kilka miesięcy artysta wyjechał do Wiednia. Rok później wyemigrował do Seattle, gdzie dzięki swojej twórczości zdobył popularność oraz uznanie krytyków. W 2006 roku poczucie spełnienia w Stanach Zjednoczonych oraz nieustanna nostalgia za ojczyzną sprawiły, że Pawłowski powrócił do Polski.
Artysta niezmiennie od lat rzeźbi w różnych rodzajach kamienia skupiając się przede wszystkim na zachowaniu czystości formy. Rzeźby Krzysztofa Pawłowskiego są reprezentacją harmonii i równowagi. Pawłowski z powodzeniem łączy minimalistyczny styl z tematyką kobiecego aktu. Z drugiej strony w twórczości artysty prym wiodą przedstawienia niedźwiadków polarnych. Rzeźbiarz eksploruje sylwetki, ruchy i charakterystyczne cechy zwierząt, skupiając się na ich istocie, wyrażeniu siły, a zarazem gracji. Artysta wykorzystuje prostą oraz elegancką geometrię, aby w sposób sugestywny zaprezentować esencję istoty tych niezależnych i potężnych zwierząt.
Adam Wątor, Pewnego dnia, 2023 r.
