Chciałbym, żeby moje obrazy były zawieszone w czasie. Machiny Grzegorza Radziewicza

Alicja Stasiak, 25 listopada 2021

„– Stój! Stój! Cofam to, co powiedziałem! Przestań! Nie rób Niebytu!! – wrzeszczał na całe gardło Klapaucjusz, ale zanim maszyna się zatrzymała, znikły jeszcze graszaki, plukwy, filidrony i zamry. Wtedy dopiero maszyna znieruchomiała. Świat wyglądał wręcz przeraźliwie. Zwłaszcza ucierpiało niebo: widać było na nim ledwo pojedyncze punkciki gwiazd; ani śladu prześlicznych gryzmaków i gwajdolnic, które tak dotąd upiększały nieboskłon!

– Wielkie nieba! – zakrzyknął Klapaucjusz. – A gdzież są kambuzele? Gdzie moje murkwie ulubione? Gdzie pćmy łagodne?!

– Nie ma ich i nigdy już nie będzie – odparła spokojnie maszyna.”

Stanisław Lem „Jak ocalał świat”

Grzegorz Radziewicz, Festyn, 2021 r.

Wymyślne machiny nie raz były bohaterami opowieści snutych przez Stanisława Lema. Historie o przedziwnych konstrukcjach przenikały się z refleksami na tematy filozoficzne. Zapnijcie pasy! Tym razem to Grzegorz Radziewicz przedstawia nam pomysłowego Konstruktora tworzącego unikalne maszyny podróżujące w czasie. Ale czy na pewno w przyszłość? Artysta przyznaje, że chciałby, aby jego prace sprawiały wrażenie nieco zawieszonych w czasoprzestrzeni. Wymyślony Konstruktor pełni tu rolę narratora wszystkowiedzącego, który decyduje o sprawczości maszyny. W wędrówkę po wyobraźni artysty startujemy 6 grudnia o godz. 18.00. Wehikuły, roboty i olbrzymie sterowce – fani cyberświatów i nieznanych wymiarów będą zachwyceni. Zapraszamy na wystawę „Machina destylująca”, która będzie prezentowana w Galerii Art in House do 10 grudnia 2021 r.

Grzegorz Radziewicz, Arka, 2021 r.

–Nie było takiego jednego konkretnego wydarzenia, które spowodowało, że zostanę artystą. Był to raczej powolny proces. W szkole podstawowej rysowanie i malowanie przychodziło mi z ogromną łatwością i dodatkowo sprawiało olbrzymią radość. Naturalnym wyborem było dla mnie Liceum Plastyczne w Supraślu. Sporo w tym czasie spędzałem w warsztacie mojego ojca, który był kowalem, ślusarzem i tak zwaną „złotą rączką”. Potrafił zrobić wszystko. Często w warsztacie rysowałem różnego typu maszyny, mechanizmy itp. Potem poszło już z górki. Zdałem na Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu i byłem przeszczęśliwy. – mówi Grzegorz Radziewicz.

Grzegorz Radziewicz, Azyl, 2021 r.

Studencki czas artysta wspomina jako jeden z najważniejszych okresów w życiu. Poszukiwał wówczas swojej twórczej drogi i rysując bezustannie. Szlifował swoje umiejętności zarówno w murach uczelni jak i na wystawach, przy rozmowach o sztuce i podczas lektury książek. Malując, próbuje dotknąć nie tylko wspomnień, ale przede wszystkich emocji, które na tle zatartych w pamięci historii wciąż jeszcze są żywe i wyraziste.

–Wspomnienia są tajemnicą. Każdy może pamiętać inaczej to samo wydarzenie. Wspomnienia przychodzą i odchodzą. Im dalej są umiejscowione w czasie, tym słabsze. Jeśli były szczęśliwe lub znaczące dodajemy do nich coś od siebie, tak aby były wspanialsze. – przyznaje Radziewicz.

Grzegorz Radziewicz, Spotkanie, 2021 r.

Obfity świat malarza wypełniają wielkie mechaniczne ryby, postaci połączone z zaskakującymi konstrukcjami kół obrotowych oraz sieci połączeń elektrycznych. Znów na myśl przychodzą bohaterowie opowiadań Lema: elektrycerze, elektrosmok i elektrobałt. Lemowskie historie bez trudu mogłyby zostać okraszone unikatowymi ilustracjami Radziewicza. Ponad to malarz nieposkromioną wyobraźnię przypisuje Konstruktorowi odpowiedzialnemu za tworzenie zadziwiających maszyn i światów, ni to z przyszłości, ni z przeszłości. Wkracza w trzecioplanową rolę i z dystansu obserwuje jak jego kreacje wymyśla wyimaginowany Konstruktor. Z pewnością zaprzyjaźniłby się on z Klapostołem – ironicznym autoportretem Lema.

Obrazy Radziewicza przypominają lekko pożółkłe, stare fotografie, a jednocześnie przedstawiają wynalazki wyglądające jak konstrukcje z przyszłości. Ten ciekawy zabieg pozostawia pole do interpretacji. To jednocześnie migawka wspomnień i perspektywa jutra zamknięta w efektownej, fantazyjnej i barwnej scenie.