XX + XXI. Galeria Sztuki Polskiej w Muzeum Narodowym w Krakowie

Alicja Stasiak, 1 czerwca 2022

Mieliście już okazję zwiedzać otwartą w październiku tamtego roku Galerię Sztuki Polskiej w Muzeum Narodowym w Krakowie? Nawet, jeśli tak – jest wiele powodów, żeby tam wracać, ale chyba najważniejszy argument to powiększenie ekspozycji o dodatkową przestrzeń, w której prezentowane będą rzeźby powstałe od połowy XX wieku do czasów współczesnych. Nowa sala zostanie otwarta w najbliższy weekend 3-5 czerwca.

 

Katarzyna Kobro, Akt dziewczęcy, 1948 r., fot. MNK

 

Na powierzchni 3000 metrów kwadratowych Galerii znalazło się w sumie 600 dzieł sztuki. Do 12 sal dołączy nowa, ostatnia w kolejności zwiedzania i będąca dopełnieniem galerii rzeźby początku XX wieku urządzonej w holu II piętra. Xawery Dunikowski, Ludomir Ślendziński, Wojciech Weiss czy Włodzimierz Konieczny – to autorzy, których prace dotychczas mogliśmy podziwiać na stałej wystawie w MNK. Dołączą do nich m.in.: Katarzyna Kobro, Jerzy Bereś, Bronisław Chromy, Alina Szapocznikow oraz Zuzanna Janin.

 

Alina Szapocznikow, Głowa z łyżką, 1966 r., fot. MNK

 

Przełomowy charakter rzeźby XX wieku jest szczególnie widoczny w jego drugiej połowie. Wzrost znaczenia koncepcji przestrzeni spowodował wówczas gwałtowne odejście od rzeźby figuralnej w stronę form eksperymentalnych: instalacji i environment. Figura, choć przestała być wyłącznym synonimem rzeźby, wciąż stanowi ważny wątek twórczych poszukiwań: poddawana przekształceniom, deformowana – obrazuje napięcie między akademicką tradycją i tendencjami awangardowymi, stając się nośnikiem nowych znaczeń. XX i XXI wiek w rzeźbie to także wielość niestosowanych dotychczas tworzyw i świeże spojrzenie na tradycyjne materiały. – mówi kuratorka wystawy Agata Małodobry. 

 

Maria Pinińska-Bereś, Gorset-trapez, 1966 r., fot. MNK

Na wystawie zostaną zaprezentowane słynne dzieła twórców należących do kanonu polskich artystów oraz prace rzeźbiarzy niesłusznie zapomnianych lub niedostatecznie obecnych w dyskursie sztuki nowoczesnej. Wystawie towarzyszy album składający się z dwóch części. W pierwszej przedstawiono historię galerii sztuki współczesnej w Muzeum Narodowym w Krakowie, sięgającą początków tej instytucji (1879), omówiono też bliżej jej zbiory, w tym kolekcję malarstwa, rzeźby, prac graficznych, ceramicznych oraz szkła. W drugiej części zaprezentowano około 200 wybranych dzieł – wielu z nich towarzyszą opisy pozwalające umiejscowić je w kontekście twórczości ich autorów, a także powiększenia ukazujące istotne szczegóły i fakturę prac.

Czy ta ekspozycja skłoni do odkrycia na nowo polskiej rzeźby nowoczesnej? Chętnie się o tym przekonamy!

 

Zuzanna Janik, Pasygrafia. Solaris III (Hommage à Stanisław Lem), 2009 r., fot. MNK