Bolesław Biegas

Bolesław Biegas to artysta ur. 1877 w Koziczynie k. Ciechanowa, zmarły w 1954 r. w Paryżu. Polski rzeźbiarz, malarz, pisarz oraz dramaturg. Urodził się w biednej rodzinie chłopskiej, wcześnie stracił oboje rodziców. Jako sierota pracował przy wypasaniu bydła oraz pomocnik stolarza i snycerza. Jego zdolności rzeźbiarskie odkrył ksiądz Aleksander Rzewnicki, który skierował chłopca do pracowni rzeźby kościelnej Antoniego Panasiuka. Dalszą opiekę nad edukacją chłopca przejął Franciszek Rajkowski, który posłał małego artystę do szkoły oraz pokazał jego pierwsze dzieła Aleksandrowi Świętochowskiemu. Z jego pomocą Biegas zaprezentował swoje rzeźby na pierwszej wystawie w galerii sztuki, która miała miejsce w księgarni Wendego w Warszawie. 

W latach 1897-1901 Biegas studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod okiem Alfreda Dauna, następnie Konstantego Laszczki. Stopniowo zmieniał swój styl na nowoczesny, zgeometryzowany i uproszczony. Pod wpływem Stanisława Przybyszewskiego tworzył rzeźby symboliczne i dekadenckie: z powodu skandalicznej pracy "Księga życia" został wykreślony z listy studentów w 1901. W tym samym roku wziął udział w X Wystawie Wiedeńskiej Secesji, zaś dzięki stypendium Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych wyjechał do Paryża, gdzie poznał swoich mecenasów - Henryka i Jadwigę Trütscheli. Swoje prace wystawiał na salonach artystycznych oraz wystawach indywidualnych w Paryżu, Londynie, Petersburgu, Kijowie. Wydarzenia te były komentowane przez znakomitych krytyków sztuki, w tym Guillaume’a Apollinaire’a i Louisa Vauxcellesa.

Poza wczesnymi pracami w nurcie geometrycznym oraz secesyjnym, Biegas pracował również nad rzeźbami portretowymi, przedstawiającymi Wagnera, Chopina, Słowackiego i Mickiewicza. Tworzył również rzeźby dwustronne, które łączyły dwie postacie. Od 1910 roku zainteresował się aktami i anatomią, zaś po wojnie jego uwagę przykul kubizm. Jego prace pojawiają się w galeriach sztuki oraz na aukcjach sztuki.

Był również twórcą symbolicznych, fantastycznych obrazów nawiązujących do sytuacji politycznej Europy i Polski, jednak prace z wczesnego okresu w większości nie zachowały się.

Od 1901 roku mieszkał w Paryżu, gdzie zmarł w 1954.