Jacek Malczewski

Jacek Malczewski urodził się 15 lipca 1854 roku w Radomiu, zmarł 8 października 1929 roku w Krakowie. Jako jeden z najwybitniejszych polskich malarzy reprezentujących okres Młodej Polski został nazwany ojcem symbolizmu. W dzieciństwie ideę patriotyzmu wpoił mu ojciec. Wrażliwy na piękno ojczystego krajobrazu Malczewski podjął edukację artystyczną w 1875 roku. Uczęszczał jako wolny słuchacz do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie, a następnie szlifował swój warsztat w paryskiej École des Beaux-Arts. Kurs rysunku, który rozpoczął w macierzystej uczelni, ukończył w 1879 roku w klasie mistrzowskiej Matejki.

Malczewski inspirował się głównie polskim folklorem. Odbył wiele podróży po europejskich stolicach, jednak zawsze powracał do rodzimych stron i cenił polską sztukę. Swoje dzieła dopełniał motywami mitologicznymi i biblijnymi wątkami. Dużą rolę w twórczości Malczewskiego odegrał wątek biograficzny. Artysta wielokrotnie przedstawiał na obrazach swój wizerunek, podejmował problematykę egzystencjalną oraz zastanawiał się nad sensem sztuki.

Malarz oddał się również działalności profesorskiej, został rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i założył szkółkę malarską dla utalentowanych plastycznie wiejskich dzieci w Lusławicach. Malczewski był nagradzany za swoją pracę na międzynarodowych konkursach w Monachium (1892), Berlinie (1891) i Paryżu (1900). Przy okazji 50-lecia swojej pracy malarskiej artysta odebrał Order Odrodzenia Polski. Na rok przed śmiercią Malczewski został wybrany członkiem Akademii Nauki i Sztuki w Czechach, a następnie uhonorowano go w Poznaniu Wielkim Złotym Medalem.

źródło:  https://zyciorysy.info/jacek-malczewski/