Jakub Michał Kasprowicz

Jakub Michał Kasprowicz urodził się w 1905 r. we wsi Zubrza pod Lwowem, zmarł w 1975 r. w Komorowie pod Warszawą. Pochodził z ziemiańskiej rodziny i mimo jej sprzeciwu postanowił zostać malarzem.

W wieku 17 lat opuścił dom i wyjechał do Krakowa, wówczas głównego polskiego ośrodka kulturalnego, gdzie studiował jako wolny słuchacz na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Bez materialnego wsparcia rodziny rozpoczął pracę w fabryce żyrandoli i kinkietów, gdzie odkryto jego umiejętności techniczne. Właściciel fabryki zaproponował mu kształcenie na studiach politechnicznych za granicą. Nie przyjął tej propozycji, bo malowanie było jego jedynym, najważniejszym celem.

W latach 30. przeniósł się do Warszawy, gdzie miał pracownię malarską, otworzył też salon sztuki i zakład oprawy i renowacji obrazów. Miesiące letnie spędzał nad Bałtykiem, tworząc pejzaże morskie. Po Powstaniu Warszawskim trafił do obozu pracy w Niemczech. Po wojnie osiedlił się w Wałbrzychu. Wykorzystując umiejętności plastyczne i techniczne otworzył zakład produkujący drewniane ozdoby i zabawki dla dzieci, wkrótce upaństwowiony. Wrócił do Warszawy na początku lat pięćdziesiątych, pracując nad mechanizacją produkcji ram w zaprzyjaźnionej firmie.

W swojej twórczości inspirował się malarstwem monachijczyków. Malował pejzaże morskie, konie, zaprzęgi, sceny rodzajowe, martwe natury, motywy orientalne oraz portrety. Swoje obrazy sygnował: „J. M. Kasprowicz”, niekiedy zestawieniem sylab któregoś z imion i z nazwiska np. „J. Kamich ”.

Jego dzieła znajdują się w kolekcjach w Austrii, Holandii, Stanach Zjednoczonych i Niemczech.