Janusz Przybylski

Urodził się w 1937 roku w Poznaniu, zmarł w 1998 roku w Warszawie. Malarz, grafik i rysownik. Studiował w warszawskiej ASP, gdzie obronił dyplom w 1963 roku na Wydziale Malarstwa u A. Kobzdeja. Wykładał na macierzystej uczelni od 1964 roku, w 1987 roku otrzymał tytuł profesora. Ma w dorobku ponad 60 wystaw indywidualnych, w tym wiele za granicą, oraz udział w kilkuset wystawach zbiorowych, w tym najważniejszych przeglądach sztuki polskiej w kraju i na świecie, oraz imprezach międzynarodowych najwyższej rangi. Był laureatem wielu prestiżowych nagród, m.in.: I nagrody V Internationale Graphik-Ausstelung w Wiedniu (1967), I nagrody w I Ogólnopolskim Konkursie na Grafikę w Łodzi (1968), srebrnego medalu na III Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie (1970), złotego medalu na Biennale w S?o Paulo (1971), Grand Prix na VI Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (1972), złotego medalu na IV Festiwalu Sztuk Pięknych w Warszawie (1982), nagrody w konkursie Najlepsza grafika roku w Warszawie (1980), medalu Apollo 85 we włoskiej Talli (1985), Nagrody Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1986) i nagrody indywidualnej Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne (1998).