Kajetan Sosnowski

Kajetan Sosnowski urodził się 28 marca 1913 roku w Wilnie, zmarł 6 listopada 1987 roku. Należy do ścisłej czołówki polskiej awangardy powojennej. Ukończył studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego i Wojciecha Jastrzębowskiego (1934-39). Tworzył zarówno obrazy jak i rysunki, rzadziej rzeźby.

Po wojnie artysta działał aktywnie na rzecz środowiska kulturalnego. Założył szkoły artystyczne w Siedlcach i w Łodzi, a w latach 1947-51 współpracował z tygodnikiem "Kuźnica", do którego tworzył ilustracje, projektował szatę graficzną i pisał teksty. Sosnowski był również współorganizatorem Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, gdzie prezentowano prace m.in. Magdaleny Abakanowicz, Jana Ziemskiego i Jerzego Federowicza. W 1969 roku otrzymał prestiżową nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida. Chcąc promować sztukę awangardową w rodzinnym Chełmnie Lubelskim, w 1972 roku artysta założył Galerię 72.

Pierwszy cykl prac Sosnowski stworzył w latach 1955-56. Nawiązywały one do koncepcji sztuki metaforycznej sformułowanej w Grupie 55, której był założycielem. W tamtym czasie interesowała go wieloznaczność. Z czasem zaczął posługiwać się abstrakcyjnymi kształtami by następnie tworzyć obrazy o niemal jednobarwnej płaszczyźnie w intensywnym, nasyconym kolorze.