Religion2.0, 2020

Religion2.0

Rzeźba o tytule "Religion2. 0" to praca z 2020 roku o wymiarach 40x13 cm. Jej autorem jest Bartłomiej Śnieciński.

Praca wykonana została w technikach: brąz, aluminium. Jest to materiał wykorzystywany do tworzenia rzeźb w technice odlewniczej, doskonale znany już w starożytności w okresie zwanym „epoką brązu”. Jest to stop miedzi i cyny lub innych metali, który swą nazwę bierze od antycznego miasta Brundisium na terenie dzisiejszych Włoch. Brąz wykorzystywany był do odlewania narzędzi rolniczych i rzemieślniczych oraz krążków, na których następnie wybijano pierwsze pieniądze. Jako technika artystyczna pojawiła się w już w okresie archaicznym w antycznej Grecji, Egipcie, Persji i całej Azji Mniejszej. Do odlewania rzeźb z brązu na tzw. Wosk tracony używano glinianych i gipsowych form, których kształt uzyskiwano na skutek oklejania ich wokół woskowego prototypu rzeźby. Wosk usuwano za pomocą temperatury, zaś do formy wlewano masę brązową, którą po stężeniu obłupywano z zewnętrznej glinianej skorupy i w ten sposób uzyskiwano rzeźbę. Od czasów antycznych technika ta była udoskonalana i swoją popularność utrzymuje aż do dziś. Najsłynniejszymi rzeźbami z brązu są „Woźnica z Delf”, „Dawid” Donatella, „Perseusz z głową Meduzy” Celliniego, „Myśliciel” Rodina czy Pomnik Fryderyka Chopina w Warszawie autorstwa Wacława Szymanowskiego. Jest to metal szeroko wykorzystywany w sztuce. Jego znaczne ilości występują w powłoce ziemskiej, jednak do jego pozyskania niezbędne jest przeprowadzenie odpowiednich reakcji chemicznych takie jak ekstrakcja tlenku glinu. Ze względu na lekkość, plastyczność, połysk oraz niską cenę, stanowi odpowiedni zamiennik dla srebra. Materiał ten stosowany jest w sztuce: malarstwie, rzeźbiarstwie i wzornictwie przemysłowym.

Praca wykonana jest w oparciu o tektura. Materiał papierniczy o największej gramaturze (ma do 4 mm grubości lub więcej). Powstaje poprzez sklejenie kilku warstw masy papierniczej. Wyróżniamy tekturę litą oraz falistą. Do produkcji tektury wykorzystuje się grube włókna ścieru drzewnego, szmaty oraz makulaturę. Tektura jest niekiedy wykorzystywana jako podobrazie lub materiał rzeźbiarski.

Artysta wykonał rzeźbę w stylu figuratywne. Sztuką figuratywną jest przede wszystkim realizm, stanowiący dokładnie odzwierciedlenie wizualnych form otaczającej nas rzeczywistości.

Tematem tej pracy jest człowiek. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

Autor rzeźby wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor czarny. Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako niepokój. Niepokój jest osiągana przez dzieła sztuki oddziałujące na świadomość poprzez lęki pierwotne, np. Kompozycje ukazujące trudną do zidentyfikowania postać, stworzenia bez twarzy, ciemne kolory.