#65 „Myśli IV”, 2022

Naszym życiem sterujemy za pomocą myśli. Żeby cokolwiek wydarzyło się w naszym istnieniu najpierw musi narodzić się pomysł. Człowiek jest na tyle interesującym stworzeniem, że może nauczyć się każdej rzeczy w określonym czasie i przestrzeni. W kolejnym etapie ta myśl jako nasionko zaczyna kiełkować i dojrzewać w naszej głowie. W życiu przekuwamy to na naukę i doświadczenie, które zdobywamy miesiącami czy tez latami. Efektem finalnym zawsze jest dzieło, praca, wiedza, które przecież na samym początku było tylko pomysłem, zrodzonym w naszej głowie… I w tym właśnie tkwi piękno.

"#65 „Myśli IV”" - rzeźba jest dziełem z 2022 roku I charakteryzuje się wymiarem 47x43 cm. Autorem jest Mariusz Potyszka.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę ceramika. Jest to masa, do produkcji której używa się m. In. Gliny, kaolitu, kwarcu czy tlenków pierwiastków, które w następnej kolejności są formowane w dowolny kształt i wypalane w wysokiej temperaturze. Zgodnie z decyzją artysty, ceramikę można pomalować i nałożyć zabezpieczające barwniki szkliwo, a następnie ponownie wypalić w piecu. Technika ceramiczna jest jedną z najstarszych technik użytkowych i artystycznych w historii ludzkości: pierwsze ślady naczyń ceramicznych pochodzą z okresu paleolitycznego. Przez wieki, najbardziej pożądanym rodzajem ceramiki była porcelana – biała, delikatna, prześwitująca; jej receptura stanowiła dla Europejczyków tajemnicę aż do XVIII wieku. Mniej szlachetnym wariantem ceramiki jest fajans, który na szeroką skalę od XVI wieku produkowały manufaktury w holenderskim Delft. Polskie zakłady ceramiczne to z koli Ćmielów, Łubań, Wałbrzych, Włocławek i Bolesławiec. Ceramika pozwala na produkcję szerokiego wachlarzu artystycznych obiektów: wazonów, talerzy, świeczników, kafli piecowych i ściennych i wielu innych. Artystami, którzy wykonywali ceramiczne rzeźby, byli z kolei Alina Szapocznikow i Igor Mitoraj.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli figuratywne, inne. Figuratywizm był dominującym typem kompozycji od starożytności aż do wieku dziewiętnastego, kiedy zaczęły pojawiać się nowe artystyczne tendencje zmierzające do coraz większej subiektywizacji wizji artystycznej na płótnie i w rzeźbie.

Tematyka pracy to człowiek. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: biały, złoty. Biały, który w zależności od techniki, nadaje kompozycji świetlistości oraz wzmacnia kontrasty światło-cieniowe. Kolor złoty kojarzy się z bizantyjskim przepychem, dlatego będzie dla naszego wnętrza jak biżuteria.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, spokój. Dzieła sztuki o zgaszonych barwach, przedstawiające jesienne krajobrazy bądź postacie ludzkie pogrążone w zadumie wywołują melancholię. Kompozycje pełne spokoju są pozbawione efektu ruchu i dominuje w nich ohraniczona paleta barw.