W cudzysłowie: Leon zawodowiec, 2022

   Częścią uzupełniającą mojej pracy dyplomowej jest seria plakatów filmowych. Prace przedstawiają produkcje, w których występują motywy gangsterskie. Jest to zestaw 8 plakatów, wykonanych w technice serigrafii. Seria tworzy plakaty do czterech filmów zagranicznych i czterech polskich. Tytuły filmów zastąpiłam kultowymi cytatami, często prymitywnymi, jednak zapadającymi w pamięć. Niektóre są każdemu znane, niezależnie od pokolenia. 
   Kolorystyka w pracach nie jest przypadkowa. Kolor czerwony zaliczany jest do najintensywniejszych i w najsilniejszy sposób oddziałujących na nasze emocje kolorów. Nawiązuje również do krwi, która jest częstym elementem w tego typu gatunkach. Ożywający obraz nabiera dynamiki i staje się mniej monotonny niczym film akcji. Postacie obrysowane są grubym czarnym konturem. Ukazany jest tylko zarys postaci, aby całość była niedopowiedziana i niedosłowna. Kompozycje są otwarte.
Do stworzenia projektów wykorzystałam nieregularne pędzle, aby dawały wrażenie ręcznego rysunku, poprzez poszarpane, zanikające krawędzie. Typografia została wykonana w ten sam sposób, łamiąc sztywne zasady liternictwa. 
  Całość jest moją swobodną interpretacją tematu, do którego starałam się podejść w sposób spontaniczny.

Inspirowane filmem: Leon zawodowiec, 1994

Grafika o tytule "W cudzysłowie: Leon zawodowiec" to praca z 2022 roku o wymiarach 50x70 cm. Jej autorem jest Eliza Kwiatkowska.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę serigrafia. Jest to technika wynaleziona w starożytnej Japonii, zaś udoskonalona w czasach nowożytnych przez duet Yuzensai Miyasaki i Zisukeo Hirose. Polega ona na wykonaniu formy drukowej, a więc szablonu, który położony jest na drobno tkanej siateczce. Aby uzyskać odbitkę, należy przetłoczyć farbę drukarską przez matrycę. W Europie technika ta, zwana silk-screenem, została opatentowana przez Samuela Simona w 1907 roku. Swój rozkwit przeżywała w czasie I Wojny Światowej w Stanach Zjednoczonych, gdzie udoskonalił ją John Pilsworthy.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu inne.

Tematem tej pracy są człowiek, portret, inne. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu. Portrety są z jednej strony cennym źródłem historycznym, z drugiej zaś mogą dotyczyć krytycznego spojrzenia na kwestie społeczne i polityczne. W sztuce współczesnej skupiają się one na tym drugim zagadnieniu, choć nadal mogą występować w kokntekście czysto estetycznym.

"W cudzysłowie: Leon zawodowiec" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: biały, czerwony, czarny. Biały, który w zależności od techniki, nadaje kompozycji świetlistości oraz wzmacnia kontrasty światło-cieniowe. Barwa czerwona stanowi najlepszy sposób na ocieplenie wnętrza, w którym przebywamy. Ponadto dynamizuje i ożywia przestrzeń poza dziełem. W pracach impresjonistów nigdy nie spotakmy kolory czarnego. Stał się on natomiast dobitnym akcentem w sztuce współczesnej, stawiającej na minimalizm.

Klimat grafiki opisać mozna jako: niepokój, żywiołowość. Niepokój, który osiągany był przez artystów poprzez przywoływanie tematów śmierci, niebezpieczeństwa, strachu, ucieczki, sennych koszmarów. Szczególnie niepokojące są prace Francisca Goi, Arnolda Böcklina czy Williama Blake’a. Stan ten wzmacniany jest przez wizualne bodźce, które oddziaływują na nasz wzrok żywymi, energetycznymi kolorami.