The Pff, 2020
Grafika cyfrowa, Papier
100 cm x 70 cm
- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
The Pff
Grafika o tytule "The Pff" to praca z 2020 roku o wymiarach 70x100 cm. Jej autorem jest Ewa Beniak-Haremska.
W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: grafika, kolaż, akryl, grafika cyfrowa. Jest to metoda polegająca na tworzeniu kompozycji na płótnie, papierze czy desce, wykorzystując w tym celu różnorodne materiały pochodzące z otaczającej nas rzeczywistości: fragmenty ubrań, wycinki z gazet, fotografie oraz inne obiekty codziennego użytku. Łączone są one za pomocą kleju, zaś obraz uzupełnia się farbami malarskimi. Choć kolaż znany był w Chinach już w czasach antycznych, w Europie zyskał popularność dopiero na początku XX wieku, kiedy do świata artystycznego wprowadzili go kubiści – Georges Braque i Pablo Picasso – nadając technice używaną obecnie nazwę (coller – sklejanie). Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego. Jest to technika, która polega na tworzeniu dzieł sztuki w formie cyfrowej, wykorzystując w tym celu komputerowe programy graficzne. Jako samodzielny nurt artystyczny, pojawiła się na rynku sztuki dopiero w ostatniej ćwierci XX wieku. Efektem finalnym grafiki cyfrowej jest najczęściej limitowany wydruk na dobrym jakościowo papierze, który zawiera własnoręczny podpis autora. Aby wydruki nie uległy zniszczeniu, należy przechowywać je w odpowiednich warunkach, bez narażania ich na światło słoneczne oraz wilgoć.
Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.
Pracę możemy zakwalifikować do stylu abstrakcja. Jest to styl porzucający wszelkie podobieństwa formalne do form rzeczywistych, postulując wyrażanie za pomocą sztuki wartości abstrakcyjnych, idei, emocji, symboli.
Przewodni temat pracy to abstrakcja.
Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor wielokolorowy. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu.
Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako pasja. Wywołują ją tematy dotyczące miłości i erotyki, zaś wśród kolorów pełnych pasji na pewno znajdą się czerwienie i róż.