Ero I odbitka 2/5, 1971

Grafika o tytule "Ero I odbitka 2/5" to praca z 1971 roku o wymiarach 30x37 cm. Jej autorem jest Henryk Płóciennik.

Dzieło zostało wykonane w technikach: linoryt, papier. Jest to technika graficzna wypukła, polegająca na wycinaniu kompozycji w linoleum przy pomocy odpowiednich narzędzi rytowniczych (m. In. Noża i dłuta). Tak jak w drzeworycie langowym, żłobienia można wykonywać w różnych kierunkach. Linoleum to z kolei materiał powstały z masy z włókna i oleju lnianego, mączki drzewnej, kalafonii oraz pigmentu, umieszczonej na tkaninie z juty. Wynalazcą linoleum jest Frederick Walton, zaś produkcja tego materiału na masową skalę rozpoczęła się w połowie XIX wieku. Odpowiednio wyżłobione linoleum, stanowiące matrycę, zostaje pokryte farbą i odbite na papierze przy pomocy prasy ręcznej albo kostki introligatorskiej. W Polsce twórcami linorytów są Henryk Płóciennik czy Marek Mosiński. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu minimalizm. Jako minimalizm określa się kompozycje malarskie ograniczające rezerwuar środków artystycznych na rzecz prostych, schematycznych kompozycji oraz skromnej gamy kolorystycznej.

Tematem tej pracy są akt, geometria. Akt, który charakteryzuje się przedstawieniem nagości w różnym estetycznym ujęciu. Jest to jeden z najpopularniejszych motywów sztuki dawnej, zwłaszcza renesansu oraz akademizmu, funkcjonujący wtedy w kontekście mitologicznym. Aż do dziś, pierwszoplanową rolę w aktach odgrywa kobiece ciało. Największe znaczenie geometria zyskała na początku XX wieku w neoplastycznych eksperymentach Pieta Mondriana, później zaś wyznaczyła rezerwuar form, którymi posługiwali się kubiści.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor czarny. Na czarnej barwie swoje kompozycje artystyczne opierali zarówno dawni mistrzowie holenderscy czy twórcy nokturnów, jak i artyści konceptualni oraz przedstawiciele minimalizmu.

Klimat grafiki opisać mozna jako spokój. Kompozycje pełne spokoju są pozbawione efektu ruchu i dominuje w nich ohraniczona paleta barw.