Dzień i noc 45/50, 1994

"Dzień i noc 45/50" to grafika o wymiarach 50x34 cm z 1994 roku. Autorem pracy jest Krzysztof Wieczorek.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akwaforta. Jest to technika, która pojawiła się w XVI wieku w Europie. Zaliczana jest do druku wklęsłego, polegająca na wypolerowaniu płyty miedzianej lub cynkowej, pokryciu jej werniksem z żywicy, a następnie stworzeniu kompozycji przy pomocy igły i wytrawieniu matrycy w kwasie azotowym. Akwaforta oznacza „mocną wodę”, którą jest właśnie wspomniany kwas. Kolejne etapy przebiegają analogicznie do innych technik graficznych: płyta pokrywana jest tuszem drukarskim, a następnie odbijana na papierze przy udziale prasy ręcznej. Autorami posługującymi się tą techniką byli Rembrandt, Picasso czy Goya.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu realizm. Jest to kierunek obecny w sztuce od XVII wieku, zaś od lat 70-tych powraca jako hiperrealizm, czyli niezwykle szczegółowe oddanie rzeczywistych form wizualnych.

Przewodni temat pracy to pejzaż. Pejzaż o znaczeniu symbolicznym i nastrojowym pojawił się po raz pierwszy u tajemniczego artysty włoskiego renesansu zwanym Giogrione, w XIX wieku był chętnie podejmowany przez impresjonistów, a później postimpresjonistów i fowistów.

"Dzień i noc 45/50" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: czarny, niebieski, czerwony, beż. W pracach impresjonistów nigdy nie spotakmy kolory czarnego. Stał się on natomiast dobitnym akcentem w sztuce współczesnej, stawiającej na minimalizm. Błękit może okazać się zbawieniem po stresującym dniuObraz lub rzeźba o czerwonej barwie będzie główną gwiazdą w naszym wnętrzu, zwracającą uwagę wszystkich wizualnych odbiorców. Beż, który jest najlepszą opcją kolorystyczną dla osób poszukujących nienachalnej kompozycji, która z łatwością dopasuje się do każdego wnętrza.

Klimat grafiki opisać mozna jako spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.