Grafiki Horyzontalne: Pejzaż horyzontalny z wielkim zaginionym okrętem Herculesa Pieterszoona Seghersa, 2013

"Grafiki Horyzontalne: Pejzaż horyzontalny z wielkim zaginionym okrętem Herculesa Pieterszoona Seghersa" - grafika jest dziełem z 2013 roku I charakteryzuje się wymiarem 60x20 cm. Autorem jest Krzysztof Wieczorek.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: akwaforta, akwatinta. Jest to technika, która pojawiła się w XVI wieku w Europie. Zaliczana jest do druku wklęsłego, polegająca na wypolerowaniu płyty miedzianej lub cynkowej, pokryciu jej werniksem z żywicy, a następnie stworzeniu kompozycji przy pomocy igły i wytrawieniu matrycy w kwasie azotowym. Akwaforta oznacza „mocną wodę”, którą jest właśnie wspomniany kwas. Kolejne etapy przebiegają analogicznie do innych technik graficznych: płyta pokrywana jest tuszem drukarskim, a następnie odbijana na papierze przy udziale prasy ręcznej. Autorami posługującymi się tą techniką byli Rembrandt, Picasso czy Goya. Jest to technika graficzna wklęsła, pokrewna akwaforcie. Jej początki sięgają XVII weku, ale rozpowszechniła się w kolejnym stuleciu dzięki eksperymentom Jean-Baptiste Le Prince’a. W owym czasie służyła głównie do powielania obrazów i rysunków na całym świecie, dziś za jej pomocą tworzy się artystyczne, samodzielne kompozycje. Akwatinta powstaje poprzez wielokrotne trawienie kwasem azotowym wybranych płaszczyzn na metalowej płycie; odpowiedni walor uzyskuje się poprzez zróżnicowaną głębokość miejsc wytrawianych. Efekt zbliżony jest do obrazu namalowanego przy pomocy pędzla, dlatego często akwatintę uzupełnia się o akwafortę, która wyznacza linie kompozycji. Najbardziej znanym przykładem wykorzystania tej techniki w twórczości artystycznej jest cykl „Okropności wojny” autorstwa Francisco Goi, który połączył z akwafortą, miedziorytem oraz suchą igłą.

Artysta wykonał grafikę w stylu realizm. Mistrzostwo w realistycznym ujęciu natury osiągnięto w XVII wieku, kiedy pojawił się nurt zwany trompe l'oeil (malarstwo iluzjonistyczne).

Przewodni temat pracy to pejzaż. W przeszłości pejzaż był jednym z głównych motywów prac w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście a jego potencjał został odkryty przez niemieckich romantyków, których prace odzwierciedlały marzenia i niepokoje człowieka.

Autor grafiki wykorzystał przy tworzeniu pracy kolor szary. Dzieła w odcieniach szarości stanowią znakomity wybór dla tych, którym zależy na równomiernym rozłożeniu akcentów wizualnych w przestrzeni mieszkalnej czy biurowej.

Klimat grafiki opisać mozna jako spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.