Zima, 1998

"Zima" - grafika jest dziełem z 1998 roku I charakteryzuje się wymiarem 16x25 cm. Autorem jest Magdalena Gintowt-Juchniewicz.

Praca wykonana została w technice akwatinta. Jest to technika graficzna wymyślona w XVII wieku i udoskonalona później przez Jean-Baptiste Le Prince’a, francuskiego artystę i wynalazcę. Zaliczana jest do technik graficznych wklęsłych, ponieważ polega na trawieniu kwasem azotowym konkretnych części metalowej płyty – różnica w odcieniach koloru zależy od tego, jak głęboko będziemy trawić poszczególne fragmenty kompozycji. Uzyskany efekt przypomina malarstwo (otrzymujemy bowiem swego rodzaju plamy barwne), dlatego też technikę tą uzupełnia się akwafortą, która pozwala nam otrzymać walor rysunkowy. Technika akwatinty wykorzystywana była przez Francisco de Goyę w cyklu „Los Desastres de la Guerra” razem z suchą igłą, miedziorytem i akwafortą.

Podłożem tej pracy jest papier. Papier to jeden z najpopularniejszych mediów wykorzystywanych w warsztacie artystycznym, pozwalający na uzyskanie zróżnicowanych efektów, w zależności od faktury i materiału. Papier o gramaturze 200 g/m2, przeznaczony do malowania na nim farbami akwarelowymi, temperami, gwaszem czy tuszem, powinien mieć zwartą strukturę, odporną na wykonywanie korekt. Istotna też jest jego chłonność, bowiem nie powinien on falować i marszczyć się pod wpływem mokrych farb. Artyści często wybierają papier bezkwasowy, który można przechowywać przez długie lata oraz który cechuje się odpornością na działanie promieni słonecznych. Innym rodzajem papieru jest papier o gramaturze 90 g/m2, przeznaczony do wykonywania szkiców kredkami, pastelami, ołówkiem, węglem, sangwiną czy sepią. Wyróżnia się ziarnistą fakturą, gwarantującą odpowiednią przyczepność pigmentów. Techniki artystyczne wykorzystujące papier jako medium są znane od antyku. W czasach średniowiecza, na szlachetnym, grubym papierze powstawały miniatury zawarte w księgach; tworzono na szkice przygotowawcze oraz pierwsze rysunki architektoniczne. Z czasów renesansu zachowały szkicowniki Leonarda da Vinci czy Michała Anioła, papier stanowił podstawowe narzędzie pomocnicze przy tworzeniu fresków. Ogromną popularność zyskał od XVI wieku, kiedy w powszechnym obiegu znalazły się grafiki. Obecnie prace na papierze są cenione przez kolekcjonerów, zaś w domach aukcyjnych rysunki i ryciny na papierze grupowane są w osobnych katalogach.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu ekspresjonizm. Najważniejszymi przedstawicielami ekspresjonizmu w Polsce byli graficy skupieni wokół grupy artystycznej BUNT, a więc Stanisław Kubicki, Stefan Szmaj, Władysław Skotarek czy Jan Jerzy Wroniecki.

Przewodni temat pracy to abstrakcja.

"Zima" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: beż, niebieski. Beż to dobre rozwiązanie dla rustykalnych, drewnianych wnętrz. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako radość, żywiołowość. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych. Sztuka pełna żywiołowości powinna znaleźć się w przestrzeni biurowej, ponieważ pozytywnie wpływa na kreatywność pracowników oraz dodaje energii.