Lady Wild II, 2021

Lady Wild II

Ręcznie wykonany rysunek piórkiem i tuszem, wydrukowany na papierze archiwalnym - giclée - technika druku znana jako Fine Art Print – jest to druk atramentowy zapewniający najwyższą jakość reprodukcji dzieł sztuki.

"Lady Wild II" - grafika jest dziełem z 2021 roku I charakteryzuje się wymiarem 30x40 cm. Autorem jest Magdalena Szata.

Praca wykonana została w technice giclee. Jest to wydruk wysokojakościowy na certyfikowanym papierze o dużej gramaturze, określany również jako print lub inkografia. Warunkiem wysokiej wartości kolekcjonerskiej printu jest limitowana liczba wydruków oraz własnoręczna sygnatura artysty. Giclee zastępują dzieło sztuki w muzeach w przypadku wypożyczania oryginałów do innych placówek. Artystami tworzącymi w technice giclee są Rafał Olbiński oraz Janusz Kulikowski.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Papier to jeden z najpopularniejszych mediów wykorzystywanych w warsztacie artystycznym, pozwalający na uzyskanie zróżnicowanych efektów, w zależności od faktury i materiału. Papier o gramaturze 200 g/m2, przeznaczony do malowania na nim farbami akwarelowymi, temperami, gwaszem czy tuszem, powinien mieć zwartą strukturę, odporną na wykonywanie korekt. Istotna też jest jego chłonność, bowiem nie powinien on falować i marszczyć się pod wpływem mokrych farb. Artyści często wybierają papier bezkwasowy, który można przechowywać przez długie lata oraz który cechuje się odpornością na działanie promieni słonecznych. Innym rodzajem papieru jest papier o gramaturze 90 g/m2, przeznaczony do wykonywania szkiców kredkami, pastelami, ołówkiem, węglem, sangwiną czy sepią. Wyróżnia się ziarnistą fakturą, gwarantującą odpowiednią przyczepność pigmentów. Techniki artystyczne wykorzystujące papier jako medium są znane od antyku. W czasach średniowiecza, na szlachetnym, grubym papierze powstawały miniatury zawarte w księgach; tworzono na szkice przygotowawcze oraz pierwsze rysunki architektoniczne. Z czasów renesansu zachowały szkicowniki Leonarda da Vinci czy Michała Anioła, papier stanowił podstawowe narzędzie pomocnicze przy tworzeniu fresków. Ogromną popularność zyskał od XVI wieku, kiedy w powszechnym obiegu znalazły się grafiki. Obecnie prace na papierze są cenione przez kolekcjonerów, zaś w domach aukcyjnych rysunki i ryciny na papierze grupowane są w osobnych katalogach.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu abstrakcja. Najbardziej znanymi twórcami kompozycji abstrakcyjnych byli Piet Mondrian, Jackson Pollock, Paul Klee, Kazimierz Malewicz, Lucio Fontana.

Przewodnie tematy pracy to: abstrakcja, człowiek. Człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja.

Autor grafiki wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, czarny. Kolor ten stanowi uniwersalny element, który nada naszemu wnętrzu minimalistycznego charakteru. W pracach impresjonistów nigdy nie spotakmy kolory czarnego. Stał się on natomiast dobitnym akcentem w sztuce współczesnej, stawiającej na minimalizm.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, spokój. Melancholia, która była szczególnie popularna w malarstwie końca XIX wieku, kiedy nasiliły się tendencje dekadenckie oraz katastroficzne. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.