Socrealizm Prawo do głosu, 1954

"Socrealizm Prawo do głosu" - grafika jest dziełem z 1954 roku I charakteryzuje się wymiarem 24x34 cm. Autorem jest Marian Malina.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę technika własna. W sztuce współczesnej technika własna spotykana jest niezwykle często ze względu na mnogość artystycznych kierunków oraz dominującą w twórczości artystów, już od lat 70-tych, sztukę instalacji.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże karton. Jest to wyrób papierniczy powstały na skutek masowej produkcji, którego gramatura znacznie różni się od papieru ksero, wynosząc od 160 g/m² do 315 g/m². Kartony poligraficzne są z kolei jeszcze grubsze, a ich gramaturę można określić jako 200 g/m² do 500 g/m². Kartony wykorzystuje się do produkcji wszelkiego rodzaju opakowań, pudełek, książek dziecięcych typu board books, pocztówek, teczek biurowych. Dla artystów stanowią jedno z podłoży malarskich oraz materiał do produkcji rzeźb.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu realizm. Realizm wiernie przedstawiający rzeczywistość, stanowił oficjalne założenie Akademii Malarstwa i Rzeźby w całej Europie a rozwinięciem tego stylu stał się hiperrealizm, niezwykle szczegółowo odzwierciedlający rzeczywistość.

Tematem tej pracy jest człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: beż, czarny, czerwony, niebieski. Beż, który jest najlepszą opcją kolorystyczną dla osób poszukujących nienachalnej kompozycji, która z łatwością dopasuje się do każdego wnętrza. Czarne dzieło sztuki z pewnością będzie stanowić instrygujący fragment wystoju wnętrz w naszym domu lub biurze. Poprzez odpowiedni kontekst czerwień może podkreślać silne emocje, niebezpieczeństwo bądź przyjemność. Wprowadza również dynamikę do kompozycji. Niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć.

Klimat grafiki opisać mozna jako niepokój, który osiągany był przez artystów poprzez przywoływanie tematów śmierci, niebezpieczeństwa, strachu, ucieczki, sennych koszmarów. Szczególnie niepokojące są prace Francisca Goi, Arnolda Böcklina czy Williama Blake’a.