Taniec dla nieobecnego XVI/XXV

Prace sygnowane i opisane ołówkiem. W lewym dolnym rogu sucha pieczęć autorska.

"Taniec dla nieobecnego XVI/XXV" to grafika o wymiarach 20x30 cm z 0 roku. Autorem pracy jest Rafał Olbiński.

Dzieło zostało wykonane w technice inkografia. Jest to wydruk artystyczny o wysokiej jakości, zwykle na certyfikowanym papierze, ręcznie podpisany przez artystę. Inkografiki wydaje się w ograniczonej liczbie, co jest między innymi gwarancją jej wartości na rynku sztuki. Inne nazwy tej techniki to gliclee oraz print. Inkografia pozwala na wykonanie wydruku w ogromnej rozdzielczości, dlatego stosuje się ją nie tylko w przypadku grafiki cyfrowej czy reprodukcji dzieła malarskiego, ale również fotografii. Wydruki są uznawane przez muzea i galerie sztuki za obiekty artystyczne lub wykorzystuje się je w formie zastępczej w czasie wypożyczenia obrazów lub rzeźb do innych placówek.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu surrealizm. Surrealizm, który narodził sie latach 20-tych we Francji, charakteryzował się wykorzystaniem szerokiego repertuaru narzędzi plastycznych: obrazów, rzeźb, pierwszych instalacji, asamblaży, fotomontaży. W malarstwie często nawiązywali do prymitywizmu czy realizmu, poddając go deformacji.

Tematem tej pracy są człowiek, fantastyka. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe. Fantastyka jest bardzo szerokim pojęciem, pod którym sklasyfikowac możemy prace charakteryzujące się wykorzystaniem motywów I wizji futurystycznych, średniowiecznych, kosmicznych, elementów legend I podań.

"Taniec dla nieobecnego XVI/XXV" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej.