Z innego świata, I/XX

"Z innego świata, I/XX" - grafika jest dziełem z 0 roku I charakteryzuje się wymiarem 24x29 cm. Autorem jest Rafał Olbiński.

Praca wykonana została w technice inkografia. Jest to wydruk wysokiej jakości, który bywa również nazywany printem lub gliclee. Stanowi autonomiczne dzieło artystyczne, powstałe w wyniku pracy artysty w cyfrowym programie graficznym, bądź wykorzystywane jest do reprodukcji dzieł malarskich i rzeźbiarskich. Inkografiki pełnią również rolę fotograficznego medium. Gwarancją wysokiej wartości kolekcjonerskiej jest limit wydruków, własnoręczny podpis autora oraz dobór certyfikowanego, dobrego jakościowo papieru. W Polsce inkografiki tworzy Rafał Olbiński, Jacek Yerka oraz Janusz Kulikowski.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu surrealizm. Najwybitniejszymi przedstawicielami tego nurtu są Salvador Dali, Max Ernst, René Magritte, Joan Miró, Tristan Tzara oraz Meret Oppenheim.

Tematem tej pracy są człowiek, fantastyka, pejzaż. Człowiek pojawił się już w sztuce prehistorycznej i jest jednym z głownych tematów w sztuce do czasów współczesnych. Fantastyka jest bardzo szerokim pojęciem, pod którym sklasyfikowac możemy prace charakteryzujące się wykorzystaniem motywów I wizji futurystycznych, średniowiecznych, kosmicznych, elementów legend I podań. Pejzaż, który w przeszłości był jednym z głównych wątków podejmowanych w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Początkowo funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście. Jego potencjał odkryli niemieccy romantycy, którzy za pośrednictwem natury odzwierciedlali marzenia i niepokoje człowieka.

Wśród gamy kolorystycznej dominuje kolor niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, pasja, radość, żywiołowość. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci. Pasja, którą można osiągnąć dzięki motywom miłości, przyjemności, pożądania, lub – z drugiej strony – agresji, złości i wzburzenia uczuciowego. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych. Prace o dynamicznych kompozycjach, poruszające wątki związane ze skrajnymi stanami emocjonalnymi tworzą atmosferę żywiołowości.