Litografia barwna E.A., sygnowana I

Grafika o tytule "Litografia barwna E. A, sygnowana I" to praca z 0 roku o wymiarach 32x45 cm. Jej autorem jest Salvador Dali.

Dzieło zostało wykonane w technice litografia. Jest to technika druku płaskiego, wynaleziona w ostatnich latach XVIII wieku przez niemieckiego grafika Aloisa Senefeldera, popularna w kolejnym stuleciu. Praca nad litografią rozpoczyna się od opracowania powierzchni kamienia litograficznego (wapiennego). W zależności od efektu końcowego, jaki chce uzyskać artysta, kamień należy wypolerować lub wyszorować piaskiem. Kolejny etap polega na stworzeniu rysunku tuszem bądź kredką na tak przygotowanej powierzchni. W następnej kolejności, matrycę pokrywa się mieszanką gumy arabskiej i kwasu azotowego. Partie niepokryte rysunkiem przyjmują wodę, ale są oleofobowe, dlatego po pokryciu kamienia wodą i farbą pigment przyjmą tylko części rysunkowe. Końcowy krok polega na przyłożeniu do kamienia zwilżonego papieru i przyciśnięciu go prasą litograficzną. Litografia była techniką wykorzystywaną przez Leona Wyczółkowskiego i Jana Kantego Gumowskiego.

Podłożem tej pracy jest papier. Jest to medium wykorzystywane jako podobrazie, stanowiące alternatywę dla płótna i deski. Papier, w zależności od rodzaju, pozwala na uzyskanie różnorodnych efektów. Ten o gramaturze 200 g/m2, o zwartej strukturze, i dużej chłonności, przeznaczony jest do farb akwarelowych, gwaszu, temper i tuszu. Innym typem papieru jest papier bezkwasowy, odporny na działanie czasu oraz promieni słonecznych. Z kolei ziarnisty papier o gramaturze 90 g/m2 może być wykorzystywany do rysunku kredkami, pastelami, sepią, węglem, sangwiną, ołówkiem. Papier jako podobrazie wykorzystywano od antyku; w średniowieczu powstawały na nim cenne miniatury oraz pierwsze projekty architektoniczne. W czasach renesansu stanowił podstawę szkiców koncepcyjnych, zaś od momentu wynalezienia druku stał się niezbędnym elementem do tworzenia grafiki. Współcześnie popularność zyskują aukcje dzieł sztuki na papierze; najdroższą papierową pracą sprzedaną na polskiej aukcji jest „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego.

Artysta wykonał grafikę w stylach: ekspresjonizm, surrealizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.

Przewodni temat pracy to człowiek. Jest to temat pojawiający się w sztuce nieprzerwanie od czasów pierwszych rysunków na ścianach jaskiń. Sylwetki ludzkie pojawiały się w różnych kontekstach: od estetycznych po polityczno-społeczne i propagandowe.

Klimat grafiki opisać mozna jako żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.