KOSKA-QUEMER, 1972

Grafika o tytule "KOSKA-QUEMER" to praca z 1972 roku o wymiarach 41x41 cm. Jej autorem jest Victor Vasarely.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę giclee. Jest to wydruk artystyczny wysokiej jakości, wykorzystujący tusz pigmentowy, którym pokrywa się specjalny, certyfikowany papier. Technikę tę określa się również jako inkografikę, inkografię bądź print. Wykorzystywany jest zarówno przez fotografów, jak i plastyków. W przypadku fotografii Giclee pozwala na uzyskanie wielkoformatowych odbitek o dużej rozdzielczości, które w odpowiednich warunkach mogą przetrwać nawet kilkaset lat. Wydruki Giclee są akceptowane przez galerie sztuki oraz muzea jako przedmioty zachowujące wysoką wartość artystyczną; zwłaszcza w kolekcjach publicznych wydruki te eksponuje się na ścianach, kiedy oryginalne dzieło wypożyczane jest do innych placówek. Technika ta dużą popularność zyskała również wśród architektów wnętrz, którzy reprodukcje Giclee traktują jako formę dekoracji ściennej. Wśród polskich artystów, którzy posługują się wydrukami Giclee są Janusz Kulikowski oraz Rafał Olbiński.

Praca wykonana jest w oparciu o papier. Jest to rodzaj podobrazia, który, w zależności od faktury i grubości, przystosowany jest do konkretnych technik artystycznych. Papier o gramaturze 200 g/2 jest odpowiednim materiałem do wykonywania na nim kompozycji przy pomocy farb akwarelowych, gwaszu, sangwiny czy tuszu, z kolei ten o gramaturze 90 g/m2 o ziarnistej powierzchni, odpowiedni będzie do rysunku ołówkiem, kredkami, pastelami, sepią i węglem. Jeżeli artyście zależy na papierze odpornym na światło słoneczne i działanie czasu, powinien zastosować papier bezkwasowy. Historia papieru sięga antyku; znany był on w całym basenie Morza Śródziemnego oraz na Dalekim Wschodzie. W warsztatach artystycznych wykorzystywano go do tworzenia szkiców i rysunków koncepcyjnych, zaś od XVI wieku stanowił ważny materiał do druku i grafiki. Dziś prace na papierze są autonomicznym dziełem sztuki, które pod względem wartości sprzedażowej mogą pokonać swoich rywali na płótnie.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu abstrakcja. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego.

Tematem tej pracy są abstrakcja, geometria. Kształt i kolor mają największy udział w Geometrii. Relacja między nimi często prowadzi do powstania zaskakujących motywów. Prace Pieta Mondriana, znanego jako najpopularniejszego autor kompozycji wykorzystujących geometrię, szybko przeniknęły do wzornictwa dekoracyjnego a nierzadko również przemysłowego.

"KOSKA-QUEMER" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje wielokolorowy. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu.

Nastroj pracy charakteryzuje żywiołowość, którą osiąga się poprzez wibrującą kolorystykę oraz emocjonalne tematy malarskie i rzeźbiarskie.