Lilie wodne- pelnia, 2023

Obraz namalowany olejem na zagruntowanym plotnie. Wymaga oprawienia w rame

"Lilie wodne" to obraz o wymiarach 42x59 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Agnieszka Chodnicka.

Dzieło zostało wykonane w technice olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Praca wykonana jest w oparciu o tkanina. Jest to wyrób włókienniczy z rodzaju płaskich, który powstał w wyniku przeplatania ze sobą prostopadłych układów nitek osnowy i wątku. Wytwarzanie tkaniny może odbywać się ręcznie lub przemysłowo. Ze względu na surowiec, możemy wyróżnić tkaniny lniane, bawełniane, jedwabne, wełniane czy jutowe. Ze względu na funkcję tkanin, istotną grupę stanowią tkaniny artystyczne. Wytwarzane są najczęściej ręcznie, na warsztatach tkackich lub drewnianych. Najczęściej spotykanym surowcem jest len oraz wełna. Tkanina bywa również podobraziem malarskim, zaś coraz częściej wykorzystywana jest również do limitowanych, wysokojakościowych wydruków cyfrowych.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu realizm. Realizm to kierunek zakładający jak najwierniejsze odzwierciedlenie rzeczywistości widzialnej, wiernie podążający za grecką zasadą mimesis (naśladownictwa natury).

Przewodnie tematy pracy to: kwiaty, pejzaż. Są to wizualne formy przedstawiające "nieprzedstawieniowe" aspekty rzeczywistości - myśli, idee, symbole. Abstrakcje często wykorzystują podświadomość odbiorcy w odbiorze dzieła sztuki, pozbawiając go możliwości tradycyjnej interpretacji kompozycji malarskiej i rzeźbiarskiej. Choć zajmował on niską pozycję w hierarchii akademickich tematów od XVII do XIX wieku, wyemancypował się poza oficjalnym nurtem sztuki arystokratycznej i mieszczańskiej, będąc jednym z ulubionych motywów artystów "Salonu odrzuconych".

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory żółty, zielony, niebieski, czarny. Żółty, który często wykorzystywano w impresjonistycznych obrazach do podkreślenia elementów garderoby, nieba, kwiatów oraz zbóż. Barwa ta rozświetla kompozycję, nadając jej delikatnego charakteru. Zieleń może być doskonałym artystycznym zamiennikiem dla kwiatów, których brakuje nam w zamkniętych pomieszczeniach. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”Czerń może tworzyć zaskakujące połączenie z czarnym, minimalistycznym wnętrzem bądź działać na zasadzie konstrastu, kiedy wprowadzimy ją do jasnej przestrzeni.

Nastroj pracy charakteryzują melancholia, spokój. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci. Spokój, łączący się z atmosferą medytacji, kontemplacji dzieła sztuki i jest osiągany poprzez minimalistyczne kompozycje bądź też stonowaną kolorystykę.