Blady świt , 2024

Obraz zatytułowany "Blady Świt" przedstawia spokojny pejzaż, który emanuje subtelnym urokiem świtu. Na pierwszym planie widnieją drzewa w ciepłych, pastelowych odcieniach zieleni, które harmonijnie łączą się z otaczającym je krajobrazem. Ich liście i gałęzie tworzą miękkie, naturalne formy, dodając scenie poczucia spokoju i naturalnego piękna.

Za drzewami rozciąga się spokojna woda, oddzielająca pierwszy plan od kolejnych. . Lustro wody, spokojne i gładkie, odbija delikatne światło poranka, tworząc efekt lustrzanego odbicia, które wprowadza do kompozycji element tajemniczości i ciszy. 

Za wodą, rysują się niewielkie wyspy, ledwo widoczne przez pastelową mgiełkę. Te fragmenty ziemi są delikatnie zaznaczone, jakby oddalone ,

 Kolory użyte są subtelne, utrzymane w  ciepłych tonach, które idealnie komponują się z resztą palety barw na obrazie.

Cała scena jest skąpana w miękkim świetle wschodzącego słońca. Blada  żółć świtu miesza się z pastelowymi odcieniami zieleni i lekkiego błękitu, nadając krajobrazowi eteryczny i niemalże nierealny charakter. Obraz oddaje chwilę tuż przed pełnym przebudzeniem dnia, kiedy natura zdaje się jeszcze spoczywać w cichej kontemplacji.

"Blady Świt" to dzieło, które przyciąga widza swoją subtelnością i harmonią. Kolorystyka i kompozycja współgrają ze sobą, tworząc atmosferę spokoju i wyciszenia. To obraz, który zachęca do zatrzymania się i doświadczenia  uroku świtu.

Obraz o tytule "Blady świt " to praca z 2024 roku o wymiarach 80x100 cm. Jej autorem jest Aldona Zając.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akryl. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu surrealizm. W latach 20-tych we Francji pod wpływem eksperymentów dadaistycznych oraz psychoanalizy Freuda narodził się Surrealizm, który skupiał się na odkrywaniu zakamarków podświadomości, nawiązywał do rzeczywistości sennej, poszukując w niej logiki nowych światów wewnątrz umysłu ludzkiego.

Tematem tej pracy jest pejzaż, który w przeszłości był jednym z głównych wątków podejmowanych w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Początkowo funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście. Jego potencjał odkryli niemieccy romantycy, którzy za pośrednictwem natury odzwierciedlali marzenia i niepokoje człowieka.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: beż, zielony. Jest to barwa idealna do spokojnych, przytulnych przestrzeni, w których nie chcemy wprowadzać żywiołowego elementu. Zielony, który przywołuje na myśl naturę, działa uspokajająco i wprowadza beztroską atmosferę. Z drugiej strony wibrujące odcienie zieleni pomagają zwiększyć naszą kreatywność.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.