Dżet, 2022

Obraz zatytułowany "Dżet" ukazuje kobietę siedzącą w skulonej pozycji, z nogami przyciągniętymi do piersi. Utrzymany w ciepłych tonach pomarańczy i brązów, tworzy atmosferę romantyzmu i intymności. Kompozycja obrazu jest nasycona subtelnym światłem, które podkreśla kontury postaci, nadając jej niemal eteryczny wygląd.

Tytułowa "Dżet" to nie tylko imię kobiety, ale także odniesienie do jasnego promienia świetlnego, który łączy się z jądrem galaktyki otoczonym radioobłokiem. To połączenie sugeruje, że postać kobiety jest nie tylko centralnym elementem kompozycji, ale także metaforą dla siły i energii.

Kobieta, która nosi imię "Dżet", symbolizuje ogromny potencjał energii, którą skumulowała w sobie. Jest ona uosobieniem mocy zdolnej do obdarowania innych swoją dobrą energią, wpływając na cały wszechświat. Ta symbolika może być interpretowana jako nadzieja na uzdrowienie, wskazując na możliwość, że pozytywna energia, którą Dżet emanuje, może być kluczem do ocalenia Ziemi przed nieuchronnym zagrożeniem.

Obraz "Dżet" jest pełen głębokiej symboliki, łącząc w sobie elementy kosmiczne i ludzkie. Przez swoje ciepłe tonacje i delikatne światło, dzieło oddaje poczucie nadziei i możliwości, podkreślając potencjał jednostki do wpłynięcia na losy całej galaktyki.

"Dżet" to obraz o wymiarach 54x65 cm z 2022 roku. Autorem pracy jest Aldona Zając.

Dzieło zostało wykonane w technice olej. Jest to medium składające się z barwnego pigmentu oraz oleju lnianego, charakteryzujące się długim czasem schnięcia, wyrazistymi kolorami oraz świetlistą powierzchnią. Istnieje wiele sposobów nakładania farby olejnej na podobrazie: można robić to impastowo, a więc grubymi warstwami czy też laserunkowo, wydobywając konkretny ton niższych warstw obrazu. Pierwszym sposobem posługiwali się w swojej twórczości Rogier van der Weyden i Jan Vermeer; technika alla prima była z kolei charakterystyczna dla Petera Paul Rubensa czy Antonego van Dycka, którzy przed przystąpieniem do malowania jedynie zaznaczali schemat kompozycji pędzlem na płótnie. Farby olejne były dominującą techniką artystyczną do połowy XX wieku, kiedy na rynku pojawiły się farby akrylowe – szybkoschnące i łatwe w użytkowaniu.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Artysta wykonał obraz w stylu ekspresjonizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu.

Tematem tej pracy jest portret. Jest to jeden z najtrudniejszych tematów plastycznych, wymagających nie tylko umiejętności artystycznych, ale w przypadku jego niefiguratywnego wydania - wiedzy psychologicznej i dużej wrażliwości w stosunku do modela.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory beż, pomarańczowy, żółty. Beż, który jest najlepszą opcją kolorystyczną dla osób poszukujących nienachalnej kompozycji, która z łatwością dopasuje się do każdego wnętrza. Pomarańczowy, który jest chętnie wykorzystywany przez postimpresjonistów do przełamania zbytniego realizmu kolorystycznego dzieła malarskiego. Dzięki żółtej barwie, nasze wnętrze wyda się przyjazne i gościnne.

Klimat obrazu opisać mozna jako spokój. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku.