Hiszpanka , 2022

"Hiszpanka" to wyjątkowy obraz olejny, który wspaniale oddaje dynamikę tańca. Przedstawia kobietę w wirze ruchu, ubraną w czerwoną suknię z falbanami, która zdaje się żyć własnym życiem. Wyrazista faktura obrazu sprawia, że postać niemal wychodzi z płótna, zapraszając widza do uczestnictwa w jej tańcu. 

Ekspresja i rytmiczność ( w falbankach sukienki) są niesamowicie sugestywne. Kobieta tańczy z pasją, tupiąc stopami w rytm muzyki, a każdy ruch jej ciała wyraża radość i szczęście. Kolor czerwony, dominujący w obrazie, potęguje te emocje, symbolizując ogień i intensywność przeżywanych chwil. 

Patrząc na "Hiszpankę", czuję, jak uwalniają się we mnie pokłady zapomnianych emocji. Ten taniec ożywia wspomnienia, wzbudza endorfiny, które działają jak balsam na duszę w trudnych czasach. Każdy szczegół obrazu, od wyrazistych faktur po zamalowane na biało boki, tworzy spójną całość, podkreślającą jego unikalność i głębię. 

"Hiszpanka" to nie tylko obraz, to zaproszenie do świata pełnego emocji, w którym radość i pasja przenikają się w tańcu, tworząc niepowtarzalne wrażenie.

"Hiszpanka " - obraz jest dziełem z 2022 roku I charakteryzuje się wymiarem 80x100 cm. Autorem jest Aldona Zając.

Praca wykonana została w technice olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Artysta wykonał obraz w stylu ekspresjonizm. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.

Tematyka pracy to człowiek. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory czerwony, pomarańczowy, żółty, czarny. Barwa czerwona stanowi najlepszy sposób na ocieplenie wnętrza, w którym przebywamy. Ponadto dynamizuje i ożywia przestrzeń poza dziełem. Pomarańczowy, który jest chętnie wykorzystywany przez postimpresjonistów do przełamania zbytniego realizmu kolorystycznego dzieła malarskiego. Żółty, który często wykorzystywano w impresjonistycznych obrazach do podkreślenia elementów garderoby, nieba, kwiatów oraz zbóż. Barwa ta rozświetla kompozycję, nadając jej delikatnego charakteru. Czarne dzieło sztuki z pewnością będzie stanowić instrygujący fragment wystoju wnętrz w naszym domu lub biurze.

Klimat obrazu opisać mozna jako: pasja, radość, żywiołowość. Z nastrojem tym kojarzą się ciepłe kolory, takie jak czerwienie i pomarańcze oraz tematy związane z uczuciami i zmysłowością. To pozytywne uczucie tworzy się pod wpływem oglądania kompozycji przedstawiających zabawne lub przyjemne chwile oraz szeroką paletę barwną, w której dominują zielenie, żółcienie, błękity, czerwienie. Prace o dynamicznych kompozycjach, poruszające wątki związane ze skrajnymi stanami emocjonalnymi tworzą atmosferę żywiołowości.