- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
Obraz zatytułowany "Po raz pierwszy" to intymna scena, która pokazuje moment pełen emocji i głębokiego połączenia między dwojgiem ludzi. Na płótnie widzimy kobietę i mężczyznę, których twarze skierowane są w stronę widza, ale ich spojrzenia i myśli zdają się być skupione wyłącznie na sobie nawzajem. W ich oczach widać intensywność chwili, która należy tylko do nich – to moment pełen napięcia, tajemnicy i fascynacji, której nie sposób zrozumieć komuś z zewnątrz.
To co robimy po raz pierwszy, jest zawsze inne, wyjątkowe i niepowtarzalne. Pierwsze doświadczenia mają w sobie coś, czego nie można odtworzyć – są świeże, pełne niespodziewanej mocy, a ich emocjonalna głębia jest niemal namacalna. Obraz "Po raz pierwszy" oddaje tę jedyność i autentyczność pierwszego doświadczenia, które jest nie do pomylenia z żadnym innym. Jest to moment, który zapada w pamięć, wypełniony ekscytacją i niepewnością, bo przecież pierwszy raz nigdy nie jest przewidywalny.
Farba nałożona grubą warstwą, w swobodnych plamach, tworzy obraz o wyraźnej fakturze, która dodaje scenie głębi i podkreśla jej emocjonalną intensywność. Grubość pociągnięć pędzla sprawia, że obraz zyskuje trójwymiarowość.
Świat, który muszą zrozumieć, przyjrzeć mu się z bliska, ocenić i sklasyfikować, staje przed nimi jako tajemnica, pełna możliwości, które dopiero mają odkryć. Obraz ten, choć ukazuje tylko fragment ich relacji, mówi wiele o sile pierwszych doświadczeń i o tym, jak bardzo nas one kształtują. "Po raz pierwszy" to nie tylko scena między dwojgiem ludzi, ale także przypomnienie, że każda nowość w naszym życiu jest okazją do odkrywania i nauki, pełną emocji i niezwykłości, których nigdy nie zapomnimy.
Obraz o tytule "Po raz pierwszy" to praca z 2022 roku o wymiarach 54x65 cm. Jej autorem jest Aldona Zając.
Praca wykonana została w technice olej. Farba olejna to rodzaj farby powstała w wyniku zmieszania pigmentu z olejem roślinnym, często lnianym. Jest to wolnoschnąca technika wymagająca wiedzy, doświadczenia i praktyki. Farby olejne po raz pierwszy pojawiły się w starożytności na Dalekim Wschodzie, ale w Europie rozpowszechniły się w XV wieku, najwcześniej najprawdopodobniej we Flandrii. Szybko zyskały popularność ze względu na różnorodne efekty, które mogły być dzięki nim uzyskane – przede wszystkim świetlistość oraz wyrazistość kolorów. Farba olejna może być kładziona impastami, a więc grubymi warstwami, oraz laserunkowo. Laserunki to półprzezroczyste warstwy farby powstałe w wyniku rozcieńczenia ich dużą ilością odpowiedniego rozpuszczalnika, dzięki którym artysta może zmienić lub wydobyć odpowiedni ton niższych warstw obrazu. Ten klasyczny sposób nakładania cienkich warstw farby olejnej, spotykamy u flamandzkich oraz holenderskich artystów, takich jak Jan van Eyck, Rogier van der Weyden, Jan Vermeer czy Cornelis Gijsbrechts. Inną techniką jest alla prima, a więc nakładanie grubej warstwy farby swobodnym gestem malarskim, czasem bez szkicu przygotowawczego na płótnie, a czasem bazując jedynie na schematycznej kompozycji zaznaczonej pędzlem na podobraziu. Techniką alla prima posługiwał się Peter Paul Rubens oraz Anton van Dyck. Popularność farb olejnych spadła po połowie XX wieku, kiedy wielu artystów zwróciło się ku farbom akrylowym.
Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.
Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu ekspresjonizm. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.
Tematyka pracy to człowiek, który jest bez wątpienia najpopularniejszym motywem w sztuce od prehistorii aż do dziś. Postać ludzka występowała w niezliczonych kontekstach artystycznych: jako święty, w kostiumie mitologicznym, w scenach rodzajowych, salonowych, alegorycznych oraz wielu innych. Człowiek zajął również ważne miejsce w sztuce abstrakcyjnej, jednak obiektem zainteresowania stało się jego wnętrze – świadomość oraz percepcja.
Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: beż, czerwony, pomarańczowy. Głównym zadaniem beżu jest ocieplenie pracy oraz wprowadzenie aury naturalizmu i elegancji. Czerwony, który w zależności od kontekstu, kojarzy się z ogniem, krwią, miłością, strachem, śmiercią. Prawdopodobnie jest to najbardziej wieloznaczna barwa w całej kulturze wizualnej. Pomarańczowy, który jest chętnie wykorzystywany przez postimpresjonistów do przełamania zbytniego realizmu kolorystycznego dzieła malarskiego.
Klimat obrazu opisać mozna jako radość. Kompozycje malarskie i rzeźbiarskie wywołujące radość są szczególnie pożądane w przestrzeni domowej, gdzie pozwalają nam się zrelaksować.