Co jest po drugiej stronie?, 2025
Technika własna, Akryl, Płótno
100 cm x 100 cm
- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
Obraz to prawdziwa uczta dla oczu. Na pierwszy rzut oka widzisz mocne, geometryczne linie, które tworzą poziome pasy w różnorodnych odcieniach pomarańczu, czerwieni i i głębokiego brązu. W centrum znajduje się okrąg, który nadaje strukturze pewną magiczną równowagę, niczym ukryty portal do innego świata. Kolory przenikają się, tworząc wrażenie ruchu i głębi, jakby cały obraz chciał nas wciągnąć do swego wnętrza. Czuć tu jakąś tajemniczą harmonię, mieszankę spokoju i napięcia.
Artysta zastosował technikę, która sprawia wrażenie warstwowych tekstur – trochę jakby zanurzona w abstrakcyjnej impresji. Kieruje nasze myśli ku czemuś, co wydaje się być nieskończenie większe niż tylko farba na płótnie.
Patrząc na ten obraz, można poczuć niemal dziecięcą ciekawość, jakby obraz pytał „co jest po drugiej stronie?”. Przypomina to trochę kalejdoskopowy świat pełen kolorów, które, choć ułożone w harmonijne wzory, kryją w sobie wiele emocji i zaskakujących pytań. Czuję, jakby ten obraz pytał o coś ważnego, czego jeszcze nie znam.
"Co jest po drugiej stronie?" - obraz jest dziełem z 2025 roku I charakteryzuje się wymiarem 100x100 cm. Autorem jest Aleksandra Adamczak.
W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: akryl, technika własna. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego. Od lat 70-tych, technika własna staje się najlepszym opisem dla dzieł artystycznych z nurtu instalacji – często wykorzystuje ona bowiem oryginalne rozwiązania techniczne, sięgające nie tylko do materialnego rezerwuaru, ale również mediów.
Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.
Pracę możemy zakwalifikować do styli: abstrakcja, inne. Abstrakcja nie jest tendencją nową: jej korzeni można szukać w społeczeństwach prehistorycznych, tworzących wyabstrahowane ornamenty czy uproszczone, schematyczne kompozycje o przeznaczeniu mistycznym.
Przewodni temat pracy to abstrakcja.
Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: brązowy, czerwony, pomarańczowy, żółty, inne. Obok zieleni i błękitu, barwa brązowa ma najsilniejsze działanie terapeutyczne związane z jej częstym występowaniem w naturze. Barwa czerwona stanowi najlepszy sposób na ocieplenie wnętrza, w którym przebywamy. Ponadto dynamizuje i ożywia przestrzeń poza dziełem. Pomarańczowy, który jest chętnie wykorzystywany przez postimpresjonistów do przełamania zbytniego realizmu kolorystycznego dzieła malarskiego. Żółty, który często wykorzystywano w impresjonistycznych obrazach do podkreślenia elementów garderoby, nieba, kwiatów oraz zbóż. Barwa ta rozświetla kompozycję, nadając jej delikatnego charakteru.
Nastroj pracy charakteryzują pasja, spokój, żywiołowość, inne. Z nastrojem tym kojarzą się ciepłe kolory, takie jak czerwienie i pomarańcze oraz tematy związane z uczuciami i zmysłowością. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną. Stan ten wzmacniany jest przez wizualne bodźce, które oddziaływują na nasz wzrok żywymi, energetycznymi kolorami.