Praktyka porządkowania myśli, 2024

Obraz zachwyca bogactwem kolorów, które wirują wokół jak w szalonym tańcu. Dominujący błękit i nasycona czerwień tworzą niemal hipnotyzującą kompozycję, przeplataną subtelnymi akcentami bieli i czerni. Duże koła, jakby wyrwane z księżycowego krajobrazu, unoszą się na tle abstrakcyjnego chaosu. Atmosfera dzieła jest pełna energii, niemalże burzliwa, ale też zaskakująco harmonijna. Artysta zastosował technikę impasto, która dodaje tekstury, a wyraziste pociągnięcia pędzla sprawiają, że obraz zdaje się być w ciągłym ruchu. Dzieło to może wywoływać u odbiorcy mieszankę emocji – od zachwytu po refleksję nad chaosem życia. Z jednej strony dynamiczny, z drugiej pełen głębi, obraz zachęca do przemyśleń. Wygląda jak kosmiczny rollercoaster! Patrząc na to, czuję się jak w środku magicznego, pulsującego świata, który mówi do mnie "experience". Czy to marzenie, czy rzeczywistość? Odbiorca może się tylko domyślać.

"Praktyka porządkowania myśli" to obraz o wymiarach 100x100 cm z 2024 roku. Autorem pracy jest Aleksandra Adamczak.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę akryl. Jest to rodzaj farby opatentowany w Niemczech w 1934 roku, początkowo wykorzystywany w przemyśle i do prac remontowych (malowano nią elewacje budowli w morskim klimacie); jako medium artystyczne rozpowszechnił się od lat 50-tych XX wieku i szybko zyskały popularność ze względu na łatwość operowania nimi, niską cenę, szybki czas schnięcia oraz żywe kolory. Akryle można stosować na dowolnym podłożu – drewnie, metalu, płótnie, papierze, kartonie, szkle. Nie jest to medium wymagające wiedzy i praktyki w takim stopniu, jak ma to w przypadku farb olejnych, dlatego farby akrylowe poleca się początkującym adeptom sztuk pięknych. Akryle pozwalają na nakładanie warstw cienkich, laserunkowych, jak i impastowych. Mogą występować jako płyn lub żel w tubkach. Można spotkać je w twórczości artystycznej Andy’ego Warhole’a, Tadeusza Dominika, Basquiata czy Edwarda Dwurnika.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, ekspresjonizm. Abstrakcja to styl odrzucający odzwierciedlenie rzeczywistości I w zamian przekazanie jej w postaci abstrakcyjnych pojęć i idei, miedzy innymi przy pomocy kolorów, kształtów I linii. Najważniejszymi przedstawicielami ekspresjonizmu w Polsce byli graficy skupieni wokół grupy artystycznej BUNT, a więc Stanisław Kubicki, Stefan Szmaj, Władysław Skotarek czy Jan Jerzy Wroniecki.

Tematem tej pracy jest abstrakcja.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, czerwony, pomarańczowy, niebieski, fioletowy, różowy, szary, wielokolorowy. Biały, który w zależności od techniki, nadaje kompozycji świetlistości oraz wzmacnia kontrasty światło-cieniowe. Barwa czerwona stanowi najlepszy sposób na ocieplenie wnętrza, w którym przebywamy. Ponadto dynamizuje i ożywia przestrzeń poza dziełem. Barwa pomarańczowa dobrze sprawdzi się w jasnej przestrzeni, wymagającej ożywienia i wprowadzenia centralnego elementu dla wystroju wnętrza. Niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć. Wraz z odcieniami beżu barwa fioletowa daje połączenie idealne, dlatego często jest wykorzystywany przez artytów secesyjnych do malowania kwiatów rozkwitających na kremowym tle. Szary, który jest elegancki i zachowawczy. Pasuje do każdego typu przestrzeni: industrialnej, retro, minimalistycznej czy kolonialnej. Prace o mieszanej kolorystyce są najlepszym sposobem na wprowadzenie szalonego akcentu do białych, minimalistycznych przestrzeni mieszkalnych i biurowych.

Nastroj pracy charakteryzują pasja, żywiołowość, inne. Pasja, którą można osiągnąć dzięki motywom miłości, przyjemności, pożądania, lub – z drugiej strony – agresji, złości i wzburzenia uczuciowego. Sztuka pełna żywiołowości powinna znaleźć się w przestrzeni biurowej, ponieważ pozytywnie wpływa na kreatywność pracowników oraz dodaje energii.