Praktyka porządkowania myśli, 2024

Obraz zachwyca bogactwem kolorów, które wirują wokół jak w szalonym tańcu. Dominujący błękit i nasycona czerwień tworzą niemal hipnotyzującą kompozycję, przeplataną subtelnymi akcentami bieli i czerni. Duże koła, jakby wyrwane z księżycowego krajobrazu, unoszą się na tle abstrakcyjnego chaosu. Atmosfera dzieła jest pełna energii, niemalże burzliwa, ale też zaskakująco harmonijna. Artysta zastosował technikę impasto, która dodaje tekstury, a wyraziste pociągnięcia pędzla sprawiają, że obraz zdaje się być w ciągłym ruchu. Dzieło to może wywoływać u odbiorcy mieszankę emocji – od zachwytu po refleksję nad chaosem życia. Z jednej strony dynamiczny, z drugiej pełen głębi, obraz zachęca do przemyśleń. Wygląda jak kosmiczny rollercoaster! Patrząc na to, czuję się jak w środku magicznego, pulsującego świata, który mówi do mnie "experience". Czy to marzenie, czy rzeczywistość? Odbiorca może się tylko domyślać.

Obraz o tytule "Praktyka porządkowania myśli" to praca z 2024 roku o wymiarach 100x100 cm. Jej autorem jest Aleksandra Adamczak.

Dzieło zostało wykonane w technice akryl. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: abstrakcja, ekspresjonizm. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.

Przewodni temat pracy to abstrakcja.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, czerwony, pomarańczowy, niebieski, fioletowy, różowy, szary, wielokolorowy. Kolor biały jest wskazany zwłaszcza dla tych miłośników sztuki, którzy cenią sobie minimalizm. Poprzez odpowiedni kontekst czerwień może podkreślać silne emocje, niebezpieczeństwo bądź przyjemność. Wprowadza również dynamikę do kompozycji. Pomarańczowy, który jest chętnie wykorzystywany przez postimpresjonistów do przełamania zbytniego realizmu kolorystycznego dzieła malarskiego. Niebieski, który nadaje onirycznego charakteru dziełom sztuki, co tłumaczy częste jego występowanie w pracach surrealistów, np. U Salvadora Dali i Rene Magritte’a. Fioletowy, który jest bez wątpienia bardziej dojrzałym wydaniem różu, dobrze wyglądającym w połączeniu z białym, szarym, beżowym oraz kremowym wnętrzem. Ulubioną barwą artystów związanych z minimal art oraz sztuką konceptualną był kolor szary. Jest to barwa neutralna, dlatego nie odwracała uwagi od istotnych aspektów moderny: materiału, z którego wykonywano dzieło oraz zapisu procesu twórczego. Mieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Nastroj pracy charakteryzują pasja, żywiołowość, inne. Dzieła sztuki pełne pasji przedstawiają chwile zmysłowych przyjemności oraz wybuchu uczuć w ujęciu dynamicznym. Stan ten wzmacniany jest przez wizualne bodźce, które oddziaływują na nasz wzrok żywymi, energetycznymi kolorami.