We mgle, 2025

Na obrazie widzimy magiczny krajobraz, gdzie pastelowe odcienie różu i pomarańczy delikatnie harmonizują z miękkimi zieleniami. Kompozycja zbudowana jest z płynnych przejść między kolorami, tworząc efekt mgły unoszącej się nad spokojną taflą wody. Trawy na pierwszym planie wydają się ledwo muskane pędzlem, co dodaje lekkości całości. Atmosfera emanująca z dzieła to spokój jak o poranku, gdy cały świat jeszcze śpi. Styl artysty jest subtelny i wyrafinowany, przypomina technikę akwareli.

Dzieło może wywoływać w odbiorcy uczucia nostalgii, tęsknoty za chwilami spokoju i naturalnym pięknem przyrody. No bo kto nie lubi czasem się zatrzymac i po prostu patrzeć? Jest w tym obrazie coś magicznego, jakby pozwalał zanurzyć się w inny świat. Patrząc na to, czuję, jakby czas stanął w miejscu, jakby każdy problem zniknął we mgle. 

A co jeśli w tej mgle kryje się historia czekająca na opowieść? Może tam, gdzie trawy spotykają wodę, kryje się tajemnica, którą każdy odkryje sam.

Obraz o tytule "We mgle" to praca z 2025 roku o wymiarach 70x70 cm. Jej autorem jest Aleksandra Adamczak.

Praca wykonana została w technikach: akryl, inne. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik.

Podłożem tej pracy jest płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla styli ekspresjonizm, inne. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu.

Tematem tej pracy są abstrakcja, pejzaż. Pejzaż o znaczeniu symbolicznym i nastrojowym pojawił się po raz pierwszy u tajemniczego artysty włoskiego renesansu zwanym Giogrione, w XIX wieku był chętnie podejmowany przez impresjonistów, a później postimpresjonistów i fowistów.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory beż, czerwony, pomarańczowy, zielony, wielokolorowy, inne. Jest to barwa idealna do spokojnych, przytulnych przestrzeni, w których nie chcemy wprowadzać żywiołowego elementu. Poprzez odpowiedni kontekst czerwień może podkreślać silne emocje, niebezpieczeństwo bądź przyjemność. Wprowadza również dynamikę do kompozycji. Barwa pomarańczowa pozwoli nam ożywić dom i miejsce pracyZielony, który przywołuje na myśl naturę, działa uspokajająco i wprowadza beztroską atmosferę. Z drugiej strony wibrujące odcienie zieleni pomagają zwiększyć naszą kreatywność. Mieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Nastroj pracy charakteryzują radość, spokój, inne. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami. Spokój najlepiej osiągnąć przy pomocy minimalistycznych kompozycji, które cechują ograniczoną paletą kolorystyczną.