Jesienny pejzaż III, 2023

Ten obraz to prawdziwa eksplozja ciepłych odcieni. Dominują tutaj intensywne pomarańcze, żółcie i brązy, które tworzą harmonijną mozaikę. Na horyzoncie widzimy głębsze zielenie i błękity, jakbyśmy patrzyli w daleki, znikający krajobraz pustyni. Kształty są rozmyte, z nieco abstrakcyjną kompozycją, co dodaje dziełu tajemniczości i sprawia, że widz zatrzymuje się na dłużej, próbując odkryć, co właściwie przedstawia.
Atmosfera? Zdecydowanie nostalgiczna. Wydaje się, że czas płynie tu wolniej, słońce zawieszone jest wysoko na niebie, a ciepło wręcz promieniuje z płótna. To miejsce, gdzie można poczuć się jak na wakacjach z dala od zgiełku miasta.
Technika, której użyto, przypomina impresjonizm z nutką abstrakcji. Pędzle przeszły po płótnie szybkimi, swobodnymi ruchami, co nadaje obrazowi dynamiczny charakter. Paleta kolorów jest stonowana, a jednak pełna energii.
Patrząc na to dzieło, można odczuć spokój i refleksję. Przypomina momenty beztroski, kiedy biegaliśmy po łąkach jako dzieci. Może nawet budzi to tęsknotę za miejscami, których nigdy nie widziałeś. Obraz sprawia, że na chwilę zapominamy o codzienności. W końcu każdy zasługuje na odrobinę magii w swoim życiu.

"Jesienny pejzaż III" to obraz o wymiarach 70x100 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Alicja Wysocka.

Dzieło zostało wykonane w technice akryl. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to najpopularniejszy rodzaj podobrazia malarskiego, charakteryzujące się splotem płóciennym. Najczęściej do jego produkcji używa się włókien lnianych lub bawełny. Płótno może zostać naciągnięte na drewnianą ramę z blejtramu bądź przyklejone do deski drewnianej. Po zagruntowaniu płótna, jest ono gotowe do pokrycia kompozycją malarską.

Artysta wykonał obraz w stylach: abstrakcja, ekspresjonizm. Abstrakcja to styl odrzucający zasadę mimesis, a więc naśladownictwa natury. Intencją abstrakcjonistów nie jest odzwierciedlenie rzeczywistości w jej rzeczywistych kształtach, ale przekazywanie abstrakcyjnych pojęć i idei przy pomocy linii i oraz kolorów dzieła malarskiego. Najsłynniejszymi polskimi ekspresjonistami byli artyści należący do grupy BUNT, działającej przed II wojną światową.

Tematem tej pracy są abstrakcja, pejzaż. W przeszłości pejzaż był jednym z głównych motywów prac w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście a jego potencjał został odkryty przez niemieckich romantyków, których prace odzwierciedlały marzenia i niepokoje człowieka.

"Jesienny pejzaż III" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: beż, brązowy, pomarańczowy, żółty, niebieski. Głównym zadaniem beżu jest ocieplenie pracy oraz wprowadzenie aury naturalizmu i elegancji. Jeżeli poszukujemy dzieła sztuki, które wizualnie dopasuje się do jasnego, kremowego wnętrza, barwa brązowa z pewnością okaże się strzałem w dziesiątkę. Barwa pomarańczowa dobrze sprawdzi się w jasnej przestrzeni, wymagającej ożywienia i wprowadzenia centralnego elementu dla wystroju wnętrza. Żółty, który często wykorzystywano w impresjonistycznych obrazach do podkreślenia elementów garderoby, nieba, kwiatów oraz zbóż. Barwa ta rozświetla kompozycję, nadając jej delikatnego charakteru. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”.

Klimat obrazu opisać mozna jako: melancholia, spokój. Melancholia, która była szczególnie popularna w malarstwie końca XIX wieku, kiedy nasiliły się tendencje dekadenckie oraz katastroficzne. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku.