Abstrakcja, 2018

Obraz o tytule "Abstrakcja" to praca z 2018 roku o wymiarach 30x30 cm. Jej autorem jest Andrzej Fogtt.

Praca wykonana została w technikach: fotografia barwna, kolaż, olej. Jest to technika fotograficzna, która pozwala na uzyskanie zdjęć barwnych. Polega na rejestracji obrazów wraz z ich kolorem, a więc z uwzględnieniem długości odbijanych fal świetlnych (przepuszczanych lub emitowanych). Rejestracja może odbywać się na pozytywie lub negatywie. Za ojca fotografii barwnej uznawany jest James Maxwell, który w 1855 roku opracował jej teoretyczne podstawy. Pierwsze zdjęcie barwne zostało wykonane w 1861 roku przez jego przyjaciela, fotografa Thomasa Suttona, który uwiecznił wstążkę. Płytę do zdjęć barwnych wynaleźli w 1907 roku bracia Lumière. Prawdziwą fotograficzną rewolucją okazały się jednak filmy Kodaka i i Agfy złożone z trzech warstw. Dzięki nim, już w latach 30-tych XX wieku fotografia stała się dostępna dla amatorów. Jest to technika artystyczna, której nazwa pochodzi od francuskiego terminu coller, oznaczającego sklejanie. Polega ona na tworzeniu kompozycji z różnorodnych i różnobarwnych materiałów pozyskiwanych głównie z przedmiotów wykonanych przemysłowo, takich jak ścinki gazet, tkaniny, fotografie, które łączy się ze sobą na płótnie lub papierze przy pomocy kleju oraz uzupełnia farbami olejnymi i akrylowymi czy gwaszem. Nazwę techniki wymyślili na początku XX wieku artyści związani z kubizmem – Georges Braque i Pablo Picasso, ale samo działanie artystyczne stosowano już w starożytnych Chinach. Kolaż zyskał popularność wśród surrealistów, dadaistów, konstruktywistów i futurystów. Farba olejna to rodzaj farby powstała w wyniku zmieszania pigmentu z olejem roślinnym, często lnianym. Jest to wolnoschnąca technika wymagająca wiedzy, doświadczenia i praktyki. Farby olejne po raz pierwszy pojawiły się w starożytności na Dalekim Wschodzie, ale w Europie rozpowszechniły się w XV wieku, najwcześniej najprawdopodobniej we Flandrii. Szybko zyskały popularność ze względu na różnorodne efekty, które mogły być dzięki nim uzyskane – przede wszystkim świetlistość oraz wyrazistość kolorów. Farba olejna może być kładziona impastami, a więc grubymi warstwami, oraz laserunkowo. Laserunki to półprzezroczyste warstwy farby powstałe w wyniku rozcieńczenia ich dużą ilością odpowiedniego rozpuszczalnika, dzięki którym artysta może zmienić lub wydobyć odpowiedni ton niższych warstw obrazu. Ten klasyczny sposób nakładania cienkich warstw farby olejnej, spotykamy u flamandzkich oraz holenderskich artystów, takich jak Jan van Eyck, Rogier van der Weyden, Jan Vermeer czy Cornelis Gijsbrechts. Inną techniką jest alla prima, a więc nakładanie grubej warstwy farby swobodnym gestem malarskim, czasem bez szkicu przygotowawczego na płótnie, a czasem bazując jedynie na schematycznej kompozycji zaznaczonej pędzlem na podobraziu. Techniką alla prima posługiwał się Peter Paul Rubens oraz Anton van Dyck. Popularność farb olejnych spadła po połowie XX wieku, kiedy wielu artystów zwróciło się ku farbom akrylowym.

Praca wykonana jest w oparciu o tektura. Materiał papierniczy o największej gramaturze (ma do 4 mm grubości lub więcej). Powstaje poprzez sklejenie kilku warstw masy papierniczej. Wyróżniamy tekturę litą oraz falistą. Do produkcji tektury wykorzystuje się grube włókna ścieru drzewnego, szmaty oraz makulaturę. Tektura jest niekiedy wykorzystywana jako podobrazie lub materiał rzeźbiarski.

Artysta wykonał obraz w stylu abstrakcja. Abstrakcja to styl odrzucający odzwierciedlenie rzeczywistości I w zamian przekazanie jej w postaci abstrakcyjnych pojęć i idei, miedzy innymi przy pomocy kolorów, kształtów I linii.

Przewodni temat pracy to abstrakcja.

"Abstrakcja" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występuje wielokolorowy. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu.

Nastroj pracy charakteryzuje żywiołowość. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach.