Złote pola, 2024

Wyjątkowo  delikaty i subtelny obraz prezentujący widok szumiących na wietrze traw.
Wyraźna, ale subtelna struktura buduje harmonię obrazu, a złocenia i rozmyta fragmenty sprawiają że obraz jest lekki i powiewny w odbiorze.
Złocenia rozświetlają obraz w świetle nadając mu elegancji i lekkości.

Obraz wykonany w 2024 roku. Farby akrylowe.
Obraz ma zamalowane boki i nie wymaga oprawiania, gotowy do powieszenia. Doskonale prezentuje się w czarnej ramie.
Pokryty warstwą satynowego werniksu. Idealny do nowoczesnych wnętrz, sypialni czy salonu.

Obraz o tytule "Złote pola" to praca z 2024 roku o wymiarach 80x80 cm. Jej autorem jest Anna Maria Majkutewicz.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał techniki: akryl, technika własna. Jest to farba syntetyczna, w produkcji której wykorzystuje się cząsteczki pigmentów oraz żywice poliakrylowe. Początkowo, farby akrylowe wykorzystywano do prac przemysłowych i budowlanych, m. In. Pokrywając nimi ściany budynków w klimacie nadmorskim, jednak od lat 50-tych szybko zyskiwały popularność jako medium malarskie. Posiadają liczne zalety: szybki czas schnięcia, dostępność, stosunkowo niską cenę, bogatą gamę kolorystyczną oraz łatwość posługiwania się nią. Może być wykorzystywana do pokrywania zarówno płótna jak i drewna, szkła, metalu, papieru, kartonu. Występuje w postaci płynnej (w pojemnikach) oraz żelowej (w tubkach) Farba akrylowa jest dobrym rozwiązaniem dla początkujących artystów, chociaż spotkamy ją w twórczości kanonicznych mistrzów malarstwa, takich jak Basquiat, Andy Warhol czy Edward Dwurnik. Od lat 70-tych, technika własna staje się najlepszym opisem dla dzieł artystycznych z nurtu instalacji – często wykorzystuje ona bowiem oryginalne rozwiązania techniczne, sięgające nie tylko do materialnego rezerwuaru, ale również mediów.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu ekspresjonizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu.

Tematyka pracy to pejzaż. W przeszłości pejzaż był jednym z głównych motywów prac w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście a jego potencjał został odkryty przez niemieckich romantyków, których prace odzwierciedlały marzenia i niepokoje człowieka.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory beż, złoty. Beż, który nadaje lekkości i sprawia, że kompozycja zyskuje efemeryczne oblicze. Kolor złoty oznacza sferę niebiańską, władzę oraz luksus.

Nastroj pracy charakteryzuje melancholia. Dzieła sztuki o zgaszonych barwach, przedstawiające jesienne krajobrazy bądź postacie ludzkie pogrążone w zadumie wywołują melancholię.