Prohibicja, 2021

Prohibicja to zakaz, Taniec, śpiew to wolność.

Obraz o tytule "Prohibicja" to praca z 2021 roku o wymiarach 90x70 cm. Jej autorem jest Dariusz Żejmo.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to tkanina o splocie płóciennym, posiadająca wielorakie zastosowanie. Płótno wykorzystywane jest jako podobrazie malarskie: najpopularniejszymi rodzajami są te wykonane z włókien bawełnianych lub lnianych. Płótno malarskie bywa mocowane na krosnach (drewnianych listwach), tworząc blejtram lub umieszczane na desce drewnianej przy pomocy odpowiedniego kleju. Płótno jest w następnej kolejności gruntowane oraz pokrywane farbą.

Artysta wykonał obraz w stylu pop-art. Mimo skojarzeń z kulturą amerykańską, pop-art tworzono również w Polsce, choć nie rozwinął się ze względu na czynniki polityczno-ekonomiczne (pop-art funkcjonował w ramach kapitalizmu).

Tematem tej pracy są motoryzacja, pejzaż. Motoryzacja, która pojawia się w malarstwie już od czasów rewolucji przemysłowej w XVIII wieku. Pierwszymi motywami motoryzacyjnymi w sztuce były pociąg. Fascynację żelaznym monstrum znajdziemy w słynnym dziele Williama Turnera „Deszcz, para, szybkość”. W latach 20-tych, ogarnięci obsesją szybkich maszyn byli włoscy Futuryści. Pejzaż, który w przeszłości był jednym z głównych wątków podejmowanych w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Początkowo funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście. Jego potencjał odkryli niemieccy romantycy, którzy za pośrednictwem natury odzwierciedlali marzenia i niepokoje człowieka.

Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: czerwony, zielony. Czerwony, który w zależności od kontekstu, kojarzy się z ogniem, krwią, miłością, strachem, śmiercią. Prawdopodobnie jest to najbardziej wieloznaczna barwa w całej kulturze wizualnej. Zieleń może być doskonałym artystycznym zamiennikiem dla kwiatów, których brakuje nam w zamkniętych pomieszczeniach.

Autor dzieła utrzymał je w nastroju który opisać mozna jako spokój, który związany jest najczęściej z motywami natury bądź abstrakcją w subtelnej gamie kolorystycznej.