BFT02, 2023

"BFT02" - obraz jest dziełem z 2023 roku I charakteryzuje się wymiarem 70x100 cm. Autorem jest Jarosław Seifert.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę olej. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez.

Praca wykonana jest w oparciu o płyta.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: inne, realizm, surrealizm. Realizm wiernie przedstawiający rzeczywistość, stanowił oficjalne założenie Akademii Malarstwa i Rzeźby w całej Europie a rozwinięciem tego stylu stał się hiperrealizm, niezwykle szczegółowo odzwierciedlający rzeczywistość. Surrealiści aktywnie uczestniczyli w życiu artystycznym i kulturalnym powojennej Francji, często stosując prowokacje intelektualne w stosunku do osobistości ze świata polityki.

Przewodnie tematy pracy to: architektura, geometria, morze, pejzaż. Sztuka przedstawiająca architekturę obejmuje plastyczne przedstawienia brył architektonicznych w przestrzeni urbanistycznej na płaskim płótnie bądź w trójwymiarze, jako rzeźba. Największe znaczenie geometria zyskała na początku XX wieku w neoplastycznych eksperymentach Pieta Mondriana, później zaś wyznaczyła rezerwuar form, którymi posługiwali się kubiści. Malarstwo marynistyczne zazwyczaj przedstawia wzburzone fale, morską pianę oraz taniec świateł na powierzchni wody. Tematyka ta wymaga nawet dzisiaj, sporego kunsztu technicznego u artysty, który za pomoca palety kolorów musi wykreowac Nastroj zagrożenia, przygody lub melancholijnej nostalgii. W przeszłości pejzaż był jednym z głównych motywów prac w Akademiach Malarstwa i Rzeźby. Funkcjonował w mitologicznym, alegorycznym kontekście a jego potencjał został odkryty przez niemieckich romantyków, których prace odzwierciedlały marzenia i niepokoje człowieka.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory biały, zielony, niebieski, czarny. Kolor ten stanowi uniwersalny element, który nada naszemu wnętrzu minimalistycznego charakteru. Zieleń może być doskonałym artystycznym zamiennikiem dla kwiatów, których brakuje nam w zamkniętych pomieszczeniach. Niebieski, który nadaje onirycznego charakteru dziełom sztuki, co tłumaczy częste jego występowanie w pracach surrealistów, np. U Salvadora Dali i Rene Magritte’a. Czarne dzieło sztuki z pewnością będzie stanowić instrygujący fragment wystoju wnętrz w naszym domu lub biurze.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako depresja, melancholia, niepokój. Nastroj depresyjny wywołują kompozycje poruszające kwestie cierpienia i bólu oraz barwy takie jak czerń i odcienie szarości. Melancholia może być wywoływana przez sztukę wykorzystującą motyw tęsknoty, zadumy nad przeszłością, rozstania czy śmierci. Niepokój może łączyć się z dziełami sztuki przedstawiającymi stworzenia jak z koszmaru sennego bądź poprzez psychodeliczne, niefiguratywne kompozycje oddziałujące na naszą podświadomość.