Zaczarowane konie, 2019

Batik przedstawiający galopujące konie w odrealnionej kolorystyce. Praca jest ekspresyjna, a artystce zdaje się bardziej zależeć na zabawie plamą koloru niż na realistycznym przedstwieniu tych pięknych zwierząt.

"Zaczarowane konie" to obraz o wymiarach 77x55 cm z 2019 roku. Autorem pracy jest Joanna Czubak.

W celu stworzenia dzieła wykorzystał technikę batik. Jest to technika polegająca na pokryciu tkaniny woskiem a następnie zabarwieniu jej; w ten sposób miejsca pod woskiem pozostają niezabarwione. Kolejne etapy kąpieli w barwinku można powtarzać, pokrywając woskiem wybrane fragmenty tkaniny. Batik można stosować nie tylko na tkaninie, ale również na drewnie czy papierze. Technika ta znana była już w starożytności w Egipcie, ale największą popularność zdobyła w Dalekiej Azji (Chiny, Japonia, Indonezja). Szczególnie cenione są tkaniny batikowe pochodzące z Jawy. Motywy dekoracyjne z tego regionu stosowane na batikach mają znaczenie symboliczne lub związane są z lokalną kulturą; poszczególne regiony Jawy wypracowały swój własny system produkcji batiku oraz zastosowanych form i kolorów. Na północy wyspy możemy na przykład spotkać krzykliwe barwy oraz motywy roślinno-zwierzęce; z kolei w południowej części Jawy tkaniny batikowe posiadają geometryczne wzory oraz stonowane kolory. W Europie batiki były rozwijane jako technika artystyczna dopiero w końcu XIX wieku, zwłaszcza przez artystów tworzących w stylu secesyjnym. W Polsce dużą popularność zdobyła w dwudziestoleciu międzywojennym, kiedy techniką batiku barwiono szale jedwabne. Modnym zajęciem było własnoręczne wykonywanie tej techniki; opisy eksperymentów z batikiem znajdziemy między innymi u Magdaleny Samozwaniec, siostry Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. W latach 20-tych i 30-tych na fali popularności woskowej metody tworzono batikowe pisanki oraz meble.

Podłożem tej pracy jest tkanina. Jest to wyrób tkacki (ręczny lub przemysłowy), polegający na przeplataniu układów nitek osnowy i wątku, które są do siebie prostopadłe. Szczególnym rodzajem tkaniny jest grupa tkanin artystycznych. Surowcem do ich tworzenia jest przędza lniana lub konopna oraz gruba przędza wełniana. Jako wątek stosuje się ścinki futer, tkanin, łodygi, trzciny, słomę, pędy bambusa, listewki drewniane. Często stosowanymi splotami artystycznymi są splot płócienny lub skośny. Tkaniny przemysłowe wykorzystuje się z kolei jako podobrazie malarskie lub kanwę wydruków cyfrowych.

Pracę możemy zakwalifikować do stylu ekspresjonizm. Najważniejszymi przedstawicielami ekspresjonizmu w Polsce byli graficy skupieni wokół grupy artystycznej BUNT, a więc Stanisław Kubicki, Stefan Szmaj, Władysław Skotarek czy Jan Jerzy Wroniecki.

Tematyka pracy to zwierzę. Od początku dziejów sztuki pojawiały się one we każdej jej postaci: jako drugoplanowi bohaterowie scen dworskich, a nawet na samodzielnych portretach. Zwierzęta występują jako dekoracyjny motyw na obrazie bądź w krytycznym, zaangażowanym kontekście, jak to miało miejsce np. W twórczości Katarzyny Kozyry.

"Zaczarowane konie" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: żółty, zielony, niebieski, różowy. Dzięki żółtej barwie praca subtelnie rozjaśni Wasze wnętrza bez drastycznej zmiany w kolorystyce całej przestrzeni. Zielony, który doskonale sprawdza się we wnętrzach jasnych. Zaskakująco estetyczny efekt można osiągnąć również poprzez zestawienie tej barwy z błękitami. Kolor niebieski uspokaja i odpręża, dlatego zastanówmy się nad umieszczeniem błękitnego dzieła sztuki w naszej sypialni.

Nastroj pracy charakteryzuje żywiołowość. Żywiołowość mogą wywoływać dzieła sztuki o wibrujących barwach i dynamicznych liniach.