Akt w tropikach, 2024

"Akt w tropikach" to obraz o wymiarach 50x70 cm z 2024 roku. Autorem pracy jest Katarzyna Rekiel.

Praca wykonana została w technice pastel. Jest to technika szczególnie popularna w wieku XVII oraz XIX-tym, posiadająca właściwości medium zarówno malarskiego, jak i rysunkowego. Pastele to kolorowe sztyfty występujące pod postacią mokrą, suchą, olejną, wodną, kredową czy ołówkową. Najczęściej wybieranym podłożem do kompozycji wykonywanych pastelami jest papier, pergamin, płótno i karton. Z uwagi na osypywanie się pasteli z powierzchni podobrazia, obraz należy zabezpieczyć fiksatywą. Wśród twórców wykorzystujących technikę pastelową w swoim warsztacie artystycznym byli portreciści Jean-Étienne Liotard, Rosalba Carriera oraz caravaggionista Maurice Quentin de La Tour. Nowy potencjał pasteli jako techniki szybkiej i łatwo dostępnej odkryli w kolejnym stuleciu impresjoniści i przedstawiciele szkoły z Barbizon. Polscy twórcy pasteli to z kolei Leon Wyczółkowski, Witkacy oraz Stanisław Wyspiański.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże karton. Jest to wyrób papierniczy powstały na skutek masowej produkcji, którego gramatura znacznie różni się od papieru ksero, wynosząc od 160 g/m² do 315 g/m². Kartony poligraficzne są z kolei jeszcze grubsze, a ich gramaturę można określić jako 200 g/m² do 500 g/m². Kartony wykorzystuje się do produkcji wszelkiego rodzaju opakowań, pudełek, książek dziecięcych typu board books, pocztówek, teczek biurowych. Dla artystów stanowią jedno z podłoży malarskich oraz materiał do produkcji rzeźb.

Artysta wykonał obraz w stylu figuratywne. W latach 50-tych XX wieku, w Stanach Zjednoczonych pojawił się ruch zwany Nową figuracją, postulujący umiejscowienie człowieka i jego kondycji ludzkiej w centrum twórczości artysty.

Przewodnie tematy pracy to: akt, człowiek. Akt, który charakteryzuje się przedstawieniem nagości w różnym estetycznym ujęciu. Jest to jeden z najpopularniejszych motywów sztuki dawnej, zwłaszcza renesansu oraz akademizmu, funkcjonujący wtedy w kontekście mitologicznym. Aż do dziś, pierwszoplanową rolę w aktach odgrywa kobiece ciało. Jest temat uniwersalny dla historii sztuki: w prehistorii sylwetki ludzkie pełniły rolę mistyczną, w czasach renesansu stanowiły estetyczny wzór piękna, zaś w sztuce współczesnej wątek ten skupia się przede wszystkim na świadomości, percepcji i wnętrzu ludzkim, niekoniecznie przedstawiając go w całej postacii, a obrazując to, co jest częścią jego umysłu.

Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory beż, brązowy, niebieski, wielokolorowy, zielony. Beż to dobre rozwiązanie dla rustykalnych, drewnianych wnętrz. Jeżeli poszukujemy dzieła sztuki, które wizualnie dopasuje się do jasnego, kremowego wnętrza, barwa brązowa z pewnością okaże się strzałem w dziesiątkę. Niebieski, który ceniony jest przez terapeutów z powodu właściwości uspokajających. Dobrze sprawdza się w sypialni i wszędzie tam, gdzie mamy ochotę się odprężyć. Welobarwne dzieła sztuki warto dopasować do wnętrza tak, by choć jeden kolorystyczny element kompozycji znalazł odzwierciedlenie w elemencie wystroju poza ramami obrazu. Zieleń zbliża nas do natury, dlatego jeśli jesteśmy zmęczeni miejskim krajobrazem, zaprośmy zielone dzieło sztuki do naszego domu.

Klimat obrazu opisać mozna jako: pasja, radość. Z nastrojem tym kojarzą się ciepłe kolory, takie jak czerwienie i pomarańcze oraz tematy związane z uczuciami i zmysłowością. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami.