Otwarcie, Przestrzenie wewnętrzne, nr 32/2022, 2022
- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
Przestrzenie wewnętrzne są o zanurzeniu się w głąb, o patrzeniu w swoje wnętrze.
Nawiązują do ogrodów zen, które w swej architekturze są często dość proste, abstrakcyjne, dziwne i bardzo niesamowite. To natomiast buduje przestrzeń na medytację i spotkania z samym sobą.
Zapraszam Cię zatem do zwiedzania moich tajemniczych ogrodów i do wyjątkowych wewnętrznych spotkań.
Dla mnie są niesamowitą podróżą, niezwykłym doświadczeniem.
Większość prac ma elementy farby fluorescencyjnej, metalicznej, na niektórych jest brokat, co czyni prace zmienne w zależności od oświetlenia, nawiązując tym samym do zmienności prawdziwych pejzaży. Zderzenie form, kształtów, sugestii, daje za to ogromną przestrzeń do interpretacji i tym samym procesu współtworzenia dla widza.
Zapraszam do wspólnej podróży, do zagłębienia się w detale, blaski, kolory, linie.
"Otwarcie, Przestrzenie wewnętrzne,nr. 32/2022" - obraz jest dziełem z 2022 roku I charakteryzuje się wymiarem 60x90 cm. Autorem jest Katarzyna Wołodkiewicz.
Dzieło zostało wykonane w technice akryl. Farba akrylowa to farba, do produkcji której wykorzystuje się żywice poliakrylowe z cząsteczkami pigmentów. Początkowo, zwłaszcza w latach 50-tych w Stanach Zjednoczonych i Meksyku, wykorzystywano je w budownictwie do malowania elewacji budynków narażonych na morski klimat. Wkrótce zaczęły być stosowane również jako medium malarskie. Są łatwe w użyciu, szybkoschnące, zachowują żywe kolory przez długi czas; ponadto mogą być stosowane na różnych podłożach – płótnach, drewnie, płycie metalowej, szkle, papierze, kartonie. Akryle nie wymagają znajomości skomplikowanych technik, jak bywa to w przypadku farb olejnych, dlatego też stanowią doskonały wybór dla miłośników sztuki, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z malarstwem. Technika ta pozwala na nakładanie zarówno grubych warstw farby, jak i cienkich, laserunkowych. W zależności od stopnia rozcieńczenia farby wodą, akryle mogą występować w postaci żelu w tubce, sprayu, płynu. Są najpopularniejszym rodzajem farby malarskiej, stosowanej między innymi przez Davida Hockneya, Jeana-Michela Basquiata, Andy’ego Warhola, Edwarda Dwurnika, Tadeusza Dominika czy Jana Dobkowskiego.
Praca wykonana jest w oparciu o płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.
Pracę możemy zakwalifikować do styli: ekspresjonizm, minimalizm, realizm. Przerysowane kompozycje, zniekształcenie przedstawianego świata, zaburzenia proporcji oraz perspektywy dzieła, wykorzystanie twardych linii i kolorów nietypowych dla rzeczywistości to charakterystyczne cechy Ekspresjonizmu. Minimalizm powstał na gruncie modernistycznych eksperymentów formalnych, które dążyły do mocnego ograniczenia środków plastycznych. Realizm to kierunek zakładający jak najwierniejsze odzwierciedlenie rzeczywistości widzialnej, wiernie podążający za grecką zasadą mimesis (naśladownictwa natury).
Tematem tej pracy są abstrakcja, pejzaż, inne. Choć zajmował on niską pozycję w hierarchii akademickich tematów od XVII do XIX wieku, wyemancypował się poza oficjalnym nurtem sztuki arystokratycznej i mieszczańskiej, będąc jednym z ulubionych motywów artystów "Salonu odrzuconych".
Wśród gamy kolorystycznej dominują kolory: niebieski, fioletowy, różowy, szary. Niebieski, który dominował w twórczości Picassa w latach 1901-1904, dlatego też ten etap artystyczny nazywa się „Okresem błękitnym”Fioletowy, który jest bez wątpienia bardziej dojrzałym wydaniem różu, dobrze wyglądającym w połączeniu z białym, szarym, beżowym oraz kremowym wnętrzem. Szarość warto wprowadzić do wnętrza minimalistycznego, dzięki czemu zyska ono jeszcze więcej nienachalnej elegancji.
Klimat obrazu opisać mozna jako: pasja, radość, spokój, żywiołowość, inne. W przypadku pasji, artyści najczęściej stosują ciepłą kolorystykę zdominowaną przez czerwień lub wybierają tematy związane ze sferą uczuciową człowieka. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami. Spokój można osiągnąć dzięki dziełom sztuki o kompozycji statycznej i kolorom, które nie rozpraszają naszego wzroku. Sztuka pełna żywiołowości powinna znaleźć się w przestrzeni biurowej, ponieważ pozytywnie wpływa na kreatywność pracowników oraz dodaje energii.