Bez tytułu I, 2011
- Darmowa dostawa na terenie Polski
- 14 dni na zwrot pracy
- Certyfikat autentyczności
- Odbiór w centrum Warszawy
- Wygodne formy płatności
"Bez tytułu I" to obraz o wymiarach 60x80 cm z 2011 roku. Autorem pracy jest L. Tadeusz Serafin.
Praca wykonana została w technice olej. Jest to medium składające się z barwnego pigmentu oraz oleju lnianego, charakteryzujące się długim czasem schnięcia, wyrazistymi kolorami oraz świetlistą powierzchnią. Istnieje wiele sposobów nakładania farby olejnej na podobrazie: można robić to impastowo, a więc grubymi warstwami czy też laserunkowo, wydobywając konkretny ton niższych warstw obrazu. Pierwszym sposobem posługiwali się w swojej twórczości Rogier van der Weyden i Jan Vermeer; technika alla prima była z kolei charakterystyczna dla Petera Paul Rubensa czy Antonego van Dycka, którzy przed przystąpieniem do malowania jedynie zaznaczali schemat kompozycji pędzlem na płótnie. Farby olejne były dominującą techniką artystyczną do połowy XX wieku, kiedy na rynku pojawiły się farby akrylowe – szybkoschnące i łatwe w użytkowaniu.
Autor pracy wykorzystał jako podłoże płyta. Jest to rodzaj podobrazia, stanowiący najczęstszy wybór artystów obok papieru, deski drewnianej oraz płótna na krosnach. Wśród popularnych rodzajów płyt znajdziemy płyty metalowe, pilśniowe oraz sklejki. Pierwsze z nich, produkowane z cyny, już w XVI wieku były wykorzystywane jako podobrazie polskich portretów trumiennych. Od XIX wieku artyści mogą malować na płytach z miedzi elektrolitycznej oraz nierdzewnego żelaza. Płyty pilśniowe powstają poprzez sklejenie ze sobą pod ciśnieniem włókien wielu gatunków drzew, ułożonych pod różnym kątem, zaś sklejki to płyty wycinane wokół pnia drzewa, łączone za pomocą kleju i prasy.
Dzieło posiada charakterystyczne cechy utworu dla stylu abstrakcja. Jest to styl porzucający wszelkie podobieństwa formalne do form rzeczywistych, postulując wyrażanie za pomocą sztuki wartości abstrakcyjnych, idei, emocji, symboli.
Tematem tej pracy jest abstrakcja.
Autor obrazu wykorzystał przy tworzeniu pracy kolory czerwony, beż. Poprzez odpowiedni kontekst czerwień może podkreślać silne emocje, niebezpieczeństwo bądź przyjemność. Wprowadza również dynamikę do kompozycji. Głównym zadaniem beżu jest ocieplenie pracy oraz wprowadzenie aury naturalizmu i elegancji.
Klimat obrazu opisać mozna jako radość. Wbrew temu, co można sądzić, wywołanie radości u odbiorcy jest jednym z najtrudniejszych wyzwań artystycznych.
