W centrum miasta, 2023

Obraz wykonany w technice olejnej na podobraziu płóciennym. Wymiary pracy 80 x 80 cm. Data powstania 2023r. Sygnowany w prawym dolnym rogu MBryndza oraz opisany na odwrocie. Boczne krawędzie płótna zostały zamalowane, obraz nie wymaga oprawy. Praca przygotowana jest do zawieszenia. Obraz przeznaczony jest do każdego rodzaju wnętrza. Idealnie sprawdzi się jako dodatek dla nowoczesnych wnętrz, dodając im wyjątkowego charakteru i nowoczesnej estetyki.
Tematem obrazu jest pejzaż miejski. 
W obrazie autorka nie odwzorowuje widzianej rzeczywistości lecz tworzy własną interpretację zaobserwowanej sytuacji. Autorka zabiera widza w podróż po powierzchni płótna, w której opowiada o mieście wykorzystując do tego materie farby, przetarcia i różnorodność faktury.
Dla zwiększenia kontrastu i wzmocnienia oddziaływania całości obrazu gęste i dynamiczne ruchy pędzlem zostają zderzone z dość monumentalnym posługiwaniem się szpachlą. Kolor i faktura mają za zadanie tworzyć wrażenie i przenieść widza w indywidualną podróż po powierzchni płótna.

"W centrum miasta" to obraz o wymiarach 80x80 cm z 2023 roku. Autorem pracy jest Małgorzata Bryndza.

Praca wykonana została w technikach: olej, spray. Jest to rodzaj farb malarskich, których składnikami są olej lniany oraz pigment. Technika własnoręcznego przygotowania farb oraz malowania nimi wymaga wiedzy, cierpliwości (obrazy olejne dość długo schną) oraz ćwiczeń; efekt, jaki dzięki nim uzyskany, jest wart tego wysiłku ze względu na dobrą trwałość obrazu oraz świetlistość kolorów. Farby olejne mają długą historię, która w przypadku Europy sięga XV wieku. Pierwszymi artystami, którzy zaczęli posługiwać się olejami na desce byli artyści flamandzcy i holenderscy, tacy jak Jan van Eyck oraz Rogier van der Weyden, którzy posługiwali się techniką laserunkową (nakładali półprzezroczyste, cienkie warstwy olejne na monochromatyczną podmalówkę, wzmacniając niektóre tony). W XVII wieku modna była technika alla prima, malowania „od razu”, często mieszając farby olejne na płótnie, nakładane impastowo. Zwolennikami takiego wariantu byli Peter Paul Rubens czy Diego Velazquez. Jest to medium występujące w postaci pojemnika z pigmentami i gazem nośnym, które znajdują się pod dużym ciśnieniem. Wielką karierę sprayu rozpoczął street art (sztuka uliczna) wykorzystując go do tworzenia murali i graffiti na murach. Spray można używać wraz z wcześniej przygotowanymi szablonami (które należy przyłożyć do powierzchni ściany i rozpylić na nie farbę) lub z wolnej ręki. Szybkość i łatwość tej metody zadecydowały o dużej karierze sprayu jako podstawowego narzędzia street artu do wyrażania w przestrzeni miejskiej politycznych, społecznych i kulturowych haseł. Spray wykorzystywany jest również w malarstwie sztalugowym, często występując w towarzystwie farby akrylowej. Artyści streetartowi posługujący się sprayem w swojej twórczości to m. In. Basquiat, Richard „Richie” Mirando czy Sane Smith. Najsłynniejszym, wciąż anonimowym przedstawicielem sztuki ulicznej, tworzącym przy pomocy szablonów oraz sprayu jest oczywiście Banksy, pozostawiający swoje kąśliwe uwagi na temat XXI-ego społeczeństwa na murach całego świata.

Autor pracy wykorzystał jako podłoże płótno. Jest to rodzaj tkaniny o splocie płóciennym, które charakteryzuje się szerokim zastosowaniem. W przypadku warsztatu artystycznego, płótno występuje w charakterze podobrazia: może zostać rozpięte na listwach drewnianych, tworząc blejtram, lub zostać umieszczone na desce. Kompozycję malarską umieszcza się na płótnie uprzednio zagruntowanym.

Pracę możemy zakwalifikować do styli: abstrakcja, ekspresjonizm. Jest to styl porzucający wszelkie podobieństwa formalne do form rzeczywistych, postulując wyrażanie za pomocą sztuki wartości abstrakcyjnych, idei, emocji, symboli. Obrazy ekspresjonistyczne cechuje duża emocjonalność i subiektywizm. Kierunek ten inspirował się również psychoanalizą oraz pierwszymi badaniami nad snem.

Tematem tej pracy są abstrakcja, pejzaż. Choć zajmował on niską pozycję w hierarchii akademickich tematów od XVII do XIX wieku, wyemancypował się poza oficjalnym nurtem sztuki arystokratycznej i mieszczańskiej, będąc jednym z ulubionych motywów artystów "Salonu odrzuconych".

"W centrum miasta" wyróżnia się paletą kolorów wśród których występują: czerwony, żółty, wielokolorowy. Barwa czerwona stanowi najlepszy sposób na ocieplenie wnętrza, w którym przebywamy. Ponadto dynamizuje i ożywia przestrzeń poza dziełem. W zależności od odcienia, kolor żółty doskonale współgra zarówno z zimnymi, jak i ciepłymi barwami. Mieszana kolorystyka prac charakteryzowała kolorystów, fowistów, impresjonistów oraz ekspresjonistów. Dzisiaj często spotykamy takie rozwiązanie w dziełach z nurtu street art oraz instalacjach artystycznych podejmujących problem optyki i percepcji.

Autor dzieła utrzymał je w nastrojach które opisać możemy jako pasja, radość, żywiołowość. Wywołują ją tematy dotyczące miłości i erotyki, zaś wśród kolorów pełnych pasji na pewno znajdą się czerwienie i róż. Radość można osiagnąć poprzez kolory kojarzące się z przyrodą - np. Zielenią czy błękitami. Stan ten wzmacniany jest przez wizualne bodźce, które oddziaływują na nasz wzrok żywymi, energetycznymi kolorami.